라틴어 문장 검색

facile ut quivis hinc noscere possit esse animam cum animo coniunctam, quae cum animi [vi] percussa est, exim corpus propellit et icit.
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Tertius 4:9)
ubi enim propellere membra, corripere ex somno corpus mutareque vultum atque hominem totum regere ac versare videtur, quorum nil fieri sine tactu posse videmus nec tactum porro sine corpore, nonne fatendumst corporea natura animum constare animamque?
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Tertius 4:11)
sed ubi [in] speculum quoque sensimus ipsum, continuo a nobis in eum quae fertur imago pervenit, et nostros oculos reiecta revisit atque alium prae se propellens aëra volvit, et facit ut prius hunc quam se videamus, eoque distare ab speculo tantum semota videtur.
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Quartus 11:7)
inritata leae iaciebant corpora saltu undique et adversum venientibus ora patebant et nec opinantis a tergo deripiebant deplexaeque dabant in terram volnere victos, morsibus adfixae validis atque unguibus uncis.
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Quintus 44:3)
multaque sub tergo terrai flumina tecta volvere vi fluctus summersos [cae]ca putandumst;
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Sextus 18:3)
sed tali fit uti propellat tempore ferrum, parte quod ex una spatium vacat et capit in se.
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Sextus 33:11)
Post ad Ianum solum regnum redactum est, qui creditur geminam faciem praetulisse, ut quae ante quaeque post tergum essent intueretur:
(Macrobii Saturnalia, Liber I, VII. 20:1)
nec non et calor vini, cuius Liber pater auctor est, saepe homines ad furorem bellicum usque propellit.
(Macrobii Saturnalia, Liber I, XIX. 2:5)
et subeunt plerumque provinciae proceres, raso capite, longi temporis castimonia puri, ferunturque divino spiritu, non suo arbitrio sed quo deus propellit vehentes:
(Macrobii Saturnalia, Liber I, XXIII. 13:3)
— Furor inpius intus Saeva sedens super arma, et centum vinctus aenis Post tergum nodis fremit horridus ore cruento.
(Macrobii Saturnalia, Liber IV, V. 12:3)
Qualis ubi in lucem coluber mala gramina pastus, Frigida sub terra tumidum quem bruma tegebat, Nunc positis novus exuviis nitidusque iuventa, Lubrica convolvit sublato pectore terga Arduus ad solem et linguis micat ore trisulcis.
(Macrobii Saturnalia, Liber V, V. 12:1)
Quos hominum ex facie dea saeva potentibus herbis Induerat Circe in vultus ac terga ferarum.
(Macrobii Saturnalia, Liber V, VIII. 1:2)
Vescitur Aeneas simul et Troiana iuventus Perpetui tergo bovis et lustralibus extis.
(Macrobii Saturnalia, Liber V, VIII. 5:1)
Tum lateri atque humeris Tegeaeum subligat ensem, Demissa ab laeva pantherae terga retorquens.
(Macrobii Saturnalia, Liber V, VIII. 6:3)
Tu, ne qua manus se attollere nobis A tergo possit, custodi et consule longe.
(Macrobii Saturnalia, Liber V, IX. 8:6)

SEARCH

MENU NAVIGATION