라틴어 문장 검색

culmen impulsum labet.
(세네카, Hercules Furens 14:29)
a si tumulum fata dedissent, quotiens, genitor, quaerendus eras?
(세네카, Hercules Oetaeus 3:13)
anilis, heu me, recipit Alciden sinus, hic tumulus illi est:
(세네카, Hercules Oetaeus 26:3)
quae tibi sepulchra, nate, quis tumulus sat est?
(세네카, Hercules Oetaeus 26:49)
litore externo, procul a paternis occidens regnis tumuloque vili tectus ignotas iacet inter umbras.
(세네카, 메데아 10:22)
Congere extremum tuis ' natis, Iason, funus, ac tumulum strue:
(세네카, 메데아 15:15)
extinctus umbras agitat infestus meas flammisque vultus noxios coniunx petit, instat', minatur, imputat fatum mihi tumulumque nati, poscit auctorem necis, iam parce:
(세네카, 옥타비아 9:39)
non ossa tumuli sancta discreti tegunt:
(세네카, 오이디푸스 1:30)
dest terra tumulis, iam rogos silvae negant, non vota, non ars ulla correptos levant:
(세네카, 오이디푸스 1:32)
longus ad manes properatur ordo agminis maesti, seriesque tristis haeret et turbae tumulos petenti non satis septem patuere portae.
(세네카, 오이디푸스 2:23)
Admota aetheriis culmina sedibus Euros excipiunt, excipiunt Notos, insani Boreae minas imbriferumque Corum.
(세네카, 파이드라 16:10)
Non te ignobilis tumulus abscondet;
(세네카, Suasoriae, Deliberat Cicero an Antonium deprecetur. 5:7)
aulae culmine lubrico:
(세네카, Thyestes 401:1)
nulla culminibus meis
(세네카, Thyestes 475:1)
Magnum, ex alto culmine lapsum
(세네카, Thyestes 947:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION