라틴어 문장 검색

Quod ille audiens, recepta parte regni, abiit in terram suam.
(ANNALES VEDASTINI, Anno DCCCLXXVIIII 7:8)
et nisi rex citius equo descendens locum resistendi et audaciam suis donaret, omnes turpiter ex eodem loco fugiendo abirent.
(ANNALES VEDASTINI, Anno DCCCLXXXI 15:10)
Coniugemque ei dedit Gislam filiam Hlotharii regis Nortmannosque e suo regno abire fecit.
(ANNALES VEDASTINI, Anno DCCCLXXXII 17:5)
Initoque consilio Sigefridum Danum Christianum regique fidelem, qui nepos fuerat Heorici Dani, [mittunt], ut cum principibus suae gentis tractaret, ut tributum acciperent et e regno abirent.
(ANNALES VEDASTINI, Anno DCCCLXXXIIII 23:2)
Pacem petunt et vivos se abire petunt, et datis ad invicem obsidibus, Aletramnus cum suis Belvacum petiit.
(ANNALES VEDASTINI, Anno DCCCLXXXV 26:15)
sub hac etiam conditione abire illis permissum est.
(ANNALES VEDASTINI, Anno DCCCLXXXV 26:18)
Dani vero Parisius regressi propter tributum ab imperatore promissum, pro qua re Askrichus ad imperatorem abiit et pro quo ierat rediens secum detulit;
(ANNALES VEDASTINI, Anno DCCCLXXXVII 33:5)
Cumque hi qui infra civitatem erant inclusi, obsidione pertesi, fame attenuati, mortibus etiam suorum nimis afflicti, cernerent ex nulla parte sibi auxilium adfuturum, cum Nortmannis sibi notos agere coeperunt, ut data civitate vivi sinerentur abire.
(ANNALES VEDASTINI, Anno DCCCLXXXVIII 39:4)
Messivo tempore Odo rex subito Franciam veniens Karolum cum suis e regno abire coegit.
(ANNALES VEDASTINI, Anno DCCCXCIII 50:11)
His omnibus ita peractis in conspectu gentium revelavit Dominus iusticiam suam, et mercenarius abiit et recessit, verus autem pastor supra gregem suum sollicite vigilavit.
(ANNALES XANTENSES QUI DICUNTUR, ANNALES XANTENSES QUI DICUNTUR 89:5)
Hec abit, illa manet.
(ANONYMUS NEVELETI, De duabus canibus 11:2)
Non rediturus abi.
(ANONYMUS NEVELETI, De rustico et colubro 12:6)
Mus abit et grates reddit, si reddere possit Spondet opem.
(ANONYMUS NEVELETI, De leone et mure 20:14)
sic leo tutus abit.
(ANONYMUS NEVELETI, De leone et mure 20:18)
Fine dato uerbis hic abit, illa parit.
(ANONYMUS NEVELETI, De lupo et sue 27:8)

SEARCH

MENU NAVIGATION