라틴어 문장 검색

Solis autem magnitudinem (ipse enim hic radiatus me intueri videtur admonens ut crebro faciam mentionem sui) - vos ergo huius magnitudinem quasi decempeda permensi refertis;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 루쿨루스 170:6)
sapienter fecisse dicitur, cum de eo nihil sanxerit quod antea commissum non erat, ne non tam prohibere quam admonere videretur.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 로스키우스 변호문, 25장 1:4)
quorum clamor si qui forte fuerit, admonere vos debebit ut eum civem retineatis qui semper genus illud hominum clamoresque maximos prae vestra salute neglexit.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 밀로 변호문, 2장3)
quod enim usu non veniebat, de eo si quis legem aut iudicium constitueret, non tam prohibere videretur quam admonere.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, PRO M. TVLLIO ORATIO, 4장 2:2)
anno et sex mensibus vero, cum tibi cotidie potestas hominis fuisset admonendi, verbum nullum facis;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 큉크티우스 변호문, 12장 1:8)
illud admonemus tamen ridiculo sic usurum oratorem ut nec nimis frequenti ne scurrile sit, nec subobsceno ne mimicum, nec petulanti ne improbum, nec in calamitatem ne inhumanum, nec in facinus ne odii locum risus occupet, neque aut sua persona aut iudicum aut tempore alienum.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, ORATOR AD M. BRVTVM, 26장 2:1)
Vt igitur poeticae versus inventus est terminatione aurium, observatione prudentium, sic in oratione animadversum est, multo illud quidem serius, sed eadem natura admonente, esse quosdam certos cursus conclusionesque verborum.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, ORATOR AD M. BRVTVM, 53장 2:4)
ubi autem eis utare, quae- stiones ipsae te admonebunt.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 토피카, 10장 1:4)
Admonet autem hic locus, ut quaeratur quid ante rem, quid cum re, quid post rem evenerit.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 토피카, 12장 1:2)
sed qui nondum ea quae multis post annis tractare coepissent physica didicissent, tantum sibi persuaserant, quantum natura admonente cognoverant, rationes et causas rerum non tenebant, visis quibusdam saepe movebantur, isque maxime nocturnis, ut viderentur ei, qui vita excesserant, vivere.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, 1권 29:5)
Cuius hoc dicto admoneor, ut aliquid etiam de humatione et sepultura dicendum existimem, rem non difficilem, is praesertim cognitis, quae de nihil sentiendo paulo ante dicta sunt.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, 1권 101:11)
tantum admonebo, si maxime verum sit ad corpus omnia referre sapientem sive, ut honestius dicam, nihil facere nisi quod expediat, sive omnia referre ad utilitatem suam, quoniam haec plausibilia non sunt, ut in sinu gaudeant, gloriose loqui desinant.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, 3권 51:6)
nam et necessitas ferendae condicionis humanae quasi cum deo pugnare prohibet admonetque esse hominem, quae cogitatio magno opere luctum levat, et enumeratio exemplorum, non ut animum malivolorum oblectet, adfertur, sed ut ille qui maeret ferundum sibi id censeat, quod videat multos moderate et tranquille tulisse.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, 3권 60:5)
maxume autem admonendus , quantus sit furor amoris.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, 4권 75:2)
ut, cum totius mundi motus conversionesque perspexerit sideraque viderit innumerabilia caelo inhaerentia cum eius ipsius motu congruere certis infixa sedibus, septem alia suos quaeque tenere cursus multum inter se aut altitudine aut humilitate distantia, quorum vagi motus rata tamen et certa sui cursus spatia definiant - horum nimirum aspectus impulit illos veteres et admonuit, ut plura quaererent;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, 5권 69:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION