라틴어 문장 검색

Quodsi multos scimus beatitudinis fructum non morte solum uerum etiam doloribus suppliciisque quaesisse, quonam modo praesens facere beatos potest quae miseros transacta non efficit?
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Secundus, VII 3:16)
Signat superstes fama tenuis pauculis
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Secundus, XIV 17:1)
quare beatum esse iudicat statum quem prae ceteris quisque desiderat.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, III 1:23)
Nec cura mordax deserit superstitem
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, VI 5:1)
Quis illos igitur putet beatos
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, VIII 7:1)
Qua uero parte beatos faciens desinit potestas hac impotentia subintrat, quae miseros facit;
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, IX 1:7)
Ex quibus omnibus illud redigere in summam licet quod haec quae nec praestare quae pollicentur bona possunt nec omnium bonorum congregatione perfecta sunt, ea nec ad beatitudinem quasi quidam calles ferunt nec beatos ipsa perficiunt.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, XV 1:22)
nec beatum regimen esse uideretur, si quidem detrectantium iugum foret, non obtemperantium salus.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, XXIII 2:21)
Ipsum quoque deum summum esse bonum plenamque beatitudinem disserebas, ex quo neminem beatum fore nisi qui pariter deus esset quasi munusculum dabas.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, XXIII 3:15)
Cum ipsum bonum beatitudo sit, bonos omnes eo ipso quod boni sint fieri beatos liquet.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quartus, V 1:15)
Sed qui beati sint deos esse conuenit.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quartus, V 1:16)
Propter hoc enim ars militaris ordinata est in civitate a legislatore, ut expulsis hostibus cives possint vacare virtutibus intellectualibus contemplantes verum et virtutibus moralibus operantes bonum et vivant vitam beatam;
(Boethius De Dacia, DE SUMMO BONO 5:2)
in his enim duobus consistit vita beata.
(Boethius De Dacia, DE SUMMO BONO 5:3)
quotiens incanduit ore confessus secreta rubor nomenque beatum iniussae scripsere manus!
(클라우디아누스, Epithalamium de Nuptiis Honorii Augusti 2:6)
ne quid tamen orbe reciso venditor amittat, provincia quaeque superstes dividitur geminumque duplex passura tribunal cogitur alterius pretium sarcire peremptae.
(클라우디아누스, In Eutropium, Liber Posterior 2:330)

SEARCH

MENU NAVIGATION