도구

도구

라틴어 문장 검색

damnatam voti benignitate deum exsolvere id velle.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXIX 95:4)
et omnis mentio Romanorum quantam dignitatem ei apud ceteros Macedonas, tantam invidiam non apud fratrem modo sed etiam apud patrem conciliabat, utique postquam legati alii Romani venerunt, et cogebatur decedere Thracia praesidiaque deducere et alia aut ex decreto priorum legatorum aut ex nova constitutione senatus facere.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXIX 631:1)
nec earum tantum civitatium per quas iturus erat satis habuit animos sibi conciliare;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XLI 259:1)
immo contra ea vel viribus nostris, deum benignitate, vel regionis intervallo tuti.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XLI 288:3)
Perseus bellum iam vivo patre cogitatum in animo volvens omnes non gentes modo Graeciae, sed civitates etiam legationibus mittendis, pollicendo plura quam praestando, sibi conciliabat.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XLII 41:1)
nec pro quibus meritis pro qua munificentia tantum ei tribuatur, cernere nec dicere pro certo posse, utrum felicitate id quadam eius accidat an, quod ipse vereatur dicere, invidia adversus Romanos favorem illi conciliet.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XLII 122:2)
sub haec dicta lacrimantes procubuerunt stratique humi non sibi magis misericordiam quam regi invidiam conciliarunt.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XLII 239:2)
et haec legatio magnum ad conciliandos animos civitatium Asiae momentum fuit.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XLII 480:1)
et ut reliquorum Macedonum animos sibi conciliaret, obsidibus contentus sine praesidio relinquere se iis urbem immunesque ac suis legibus victuros est pollicitus.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XLIV 88:2)
hac utriusque partis voluntate explorata, quod fieri etiam sua sponte taedio validioris, metu infirmioris credebat posse, in eo suam operam venditare conciliandae gratia pacis cupiit.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XLIV 301:1)
ne bello interesset, mille talenta, ut pacem conciliaret, mille et quingenta.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XLIV 302:2)
si, quae vestra nunc est fortuna deum benignitate et virtute vestra, ea Persei fuisset, et praemia petitum ad victorem regem venissemus in Macedoniam, quid tandem diceremus?
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XLV 253:2)
nam ita per tot annos in amicitia fuerant, ut sociali foedere se cum Romanis non inligarent, ob nullam aliam causam, quam ne spem regibus absciderent auxilii sui, si quid opus esset, neu sibi ipsis fructus ex benignitate et fortuna eorum percipiendi.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XLV 296:1)
mire laetum ea benignitate in se populi Romani regem fuisse ferunt;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XLV 554:1)
sed si ullo pacto ille huc conciliari potest, vel carnificinam hunc facere possum perpeti.
(티투스 마키우스 플라우투스, Captivi, act 1, scene 224)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION