도구

도구

라틴어 문장 검색

Cernebat rosei lumina solis,
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Primus, III 8:1)
Rimari solitus atque latentis
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Primus, III 22:1)
Cogitur, heu, stolidam cernere terram.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Primus, III 27:1)
Sol latet ac nondum caelo uenientibus astris
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Primus, V 5:1)
Latet obscuris condita uirtus
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Primus, IX 34:1)
Cernere uerum,
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Primus, XIII 22:1)
Late patentes aetheris cernat plagas
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Secundus, XIV 3:1)
Sed quonam lateat quod cupiunt bonum
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, XVI 15:1)
Tu requies tranquilla piis, te cernere finis,
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, XVIII 27:1)
— Confiteor, inquam, nunc me indubitato cernere quae dudum incerta uidebantur.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, XXI 2:24)
iam enim, ut arbitror, uigilantius ad cernenda uera oculos deducis.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, XXIII 2:15)
Cernes tyrannos exsules.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quartus, II 30:1)
Ergo cum caput tot unum cernas ferre tyrannos,
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quartus, IV 9:1)
extra ne quaesieris ultorem, tu te ipse in deteriora trusisti ueluti, si uicibus sordidam humum caelumque respicias, cunctis extra cessantibus ipsa cernendi ratione nunc caeno nunc sideribus interesse uidearis.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quartus, VII 6:5)
Hic enim causas cernere promptum est,
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quartus, X 17:1)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION