라틴어 문장 검색

Proinde, dum oculi mei ab illo spectaculo, cuius insatiabiles sunt, non abducantur, dum mihi solem lunamque intueri liceat, dum ceteris inhaerere sideribus, dum ortus eorum occasusque et intervalla et causas investigare vel ocius meandi vel tardius, spectare tot per noctem stellas micantis et alias immobiles, alias non in magnum spatium exeuntis sed intra suum se circumagentis vestigium, quasdam subito erumpentis, quasdam igne fuso praestringentes aciem, quasi decidant, vel longo tractu eum luce multa praetervolantes, dum eum his sim et caelestibus, qua homini fas est, immiscear, dum animum ad cognatarum rerum conspectum tendentem in sublimi semper habeam - quantum refert mea, quid calcem ?
(세네카, De Consolatione ad Helvium, Liber XII, ad Helviam matrem: de consolatione 52:1)
Non est quod utaris excusatione muliebris nominis, cui paene concessum est immoderatum in lacrimas ius, non immensum tamen ;
(세네카, De Consolatione ad Helvium, Liber XII, ad Helviam matrem: de consolatione 109:1)
Respice fratres meos, quibus salvis fas tibi non est accusare fortunam.
(세네카, De Consolatione ad Helvium, Liber XII, ad Helviam matrem: de consolatione 122:2)
Mundo quidam minantur interitum et hoc uni- versum, quod omnia divina humanaque complectitur, si fas putas credere, dies aliquis dissipabit et in confusionem veterem tenebrasque demerget.
(세네카, De Consolatione ad Polybium, Liber XI, ad Polybium: de consolatione 3:1)
Adice nunc quod, cum semper praedices cariorem tibi spiritu tuo Caesarem esse, fas tibi non est salvo Caesare de fortuna queri.
(세네카, De Consolatione ad Polybium, Liber XI, ad Polybium: de consolatione 40:1)
debes illorum imitari firmitatem in perferendis et evincendis doloribus, in quantum modo homini fas est per divina ire vestigia.
(세네카, De Consolatione ad Polybium, Liber XI, ad Polybium: de consolatione 101:2)
Undique velut signo dato ad fas nefasque miscendum coorti sunt :
(세네카, 노여움에 대하여, Liber II 44:2)
deinde, ut sis immobilis et contra malum et ex bono, ut, qua fas est, deum effingas.
(세네카, De Vita Beata, Liber VII: ad Gallionem, De Vita Beata 82:4)
e cuius arvis eque fecundo sinu stricto iuventus orta cum ferro stetit cuiusque muros natus Amphion Iove struxit canoro saxa modulatu trahens, in cuius urbem non semel divum parens caelo relicto venit, haec quae caelites recepit et quae fecit et (fas sit loqui) fortasse faciet, sordido premitur iugo.
(세네카, Hercules Furens 3:26)
Fas omne mundi teque dominantem precor regno capaci teque quam amotam inrita quaesivit Enna mater, ut iura abdita et operta terris liceat impune eloqui.
(세네카, Hercules Furens 10:3)
Di coniugales tuque genialis tori, Lucina, custos quaeque domituram freta Tiphyn novam frenare docuisti ratem, et tu, profundi saeve dominator maris, clarumque Titan dividens orbi diem, tacitisque praebens conscium sacris iubar Hecate triformis, quosque iuravit mihi deos Iason, quosque Medeae magis fas est precari:
(세네카, 메데아 1:1)
fas omne cedat, abeat expulsus pudor;
(세네카, 메데아 14:6)
tunc sancta Pietas extulit trepidos gradus vacuamque Erinys saeva funesto pede intravit aulam, polluit Stygia face sacros penates, iura naturae furens fasque omne rupit:
(세네카, 옥타비아 3:11)
perdidimus operam, congredi fas amplius haut est.
(세네카, 오이디푸스 13:30)
per has reliquias corporis trunci peto, per inauspicatum sanguinis pignus mei, per omne nostri nominis fas ac nefas.
(세네카, 오이디푸스 13:35)

SEARCH

MENU NAVIGATION