라틴어 문장 검색

Cumque conscii flagitiorum mirarentur quomodo similes Agrippae filios pareret quae tam vulgo potestatem corporis sui faceret, ait:
(Macrobii Saturnalia, Liber II, V. 9:1)
Simile dictum Populiae Marci filiae, quae miranti cuidam, quid esset quapropter aliae bestiae numquam marem desiderabant nisi cum praegnantes vellent fieri, respondit:
(Macrobii Saturnalia, Liber II, V. 10:1)
Miror te, inquit, Albine, non retulisse quanta illa affluentia marinarum procurari solita fuerit copiarum, cuius relatu maximam conviviorum nostrorum sobrietatem doceres.
(Macrobii Saturnalia, Liber III, XIV. 1:2)
Nullo nunc in honore est, quod equidem miror, cum sit perrarus inventu.
(Macrobii Saturnalia, Liber III, XVI. 5:2)
Sed, ut minus miremur accipenserem gravi pretio taxari solitum, Asinius Celer, vir consularis, ut idem Sammonicus refert, mullum unum septem milibus nummum mercatus est.
(Macrobii Saturnalia, Liber III, XVI. 9:1)
Altera die Cleopatra pertemptans Antonium pollucibilem sane coenam paravit, sed quam non miraretur Antonius, quippe qui omnia quae adponebantur ex cotidianis opibus agnosceret.
(Macrobii Saturnalia, Liber III, XVII. 16:2)
Et Latinus, quia miratur, — Defixa.
(Macrobii Saturnalia, Liber IV, I. 5:4)
quia, cum tria haec ex aequo inpossibilia putentur, vel Iovi fulmen vel Herculi clavam vel versum Homero subtrahere, quod, etsi fieri posset, alium tamen nullum deceret vel fulmen praeter Iovem iacere, vel certare praeter Herculem robore, vel canere quod cecinit Homerus:
(Macrobii Saturnalia, Liber V, III. 16:3)
Et molem mirantur equi:
(Macrobii Saturnalia, Liber V, V. 3:2)
Ille deae donis et tanto laetus honore Inpleri nequit, atque oculos per singula volvit, Miraturque, interque manus et brachia versat.
(Macrobii Saturnalia, Liber V, VIII. 11:3)
Quid, quod Aeneas recens adlatis armis a Vulcano et in terra positis miratur Terribilem cristis galeam flammasque vomentem?
(Macrobii Saturnalia, Liber V, XIII. 36:3)
sed nescio quo modo Homerum repetitio illa unice decet, et est genio antiqui poetae digna enumerationique conveniens, quod in loco, mera nomina relaturus, non incurvavit se neque minute torsit deducendo stilum per singulorum varietates, sed stat in consuetudine percensentium, tamquam per aciem dispositos enumerans, quod non aliis quam numerorum fit vocabulis.
(Macrobii Saturnalia, Liber V, XV. 15:2)
In qua quidem re mirari est poetae huius occultissimam diligentiam:
(Macrobii Saturnalia, Liber V, XVIII. 15:1)
nullo tantum se Mysia cultu Iactat, et ipsa suas mirantur Gargara messes.
(Macrobii Saturnalia, Liber V, XX. 1:4)
Quod tantum virum fugisse miror.
(Macrobii Saturnalia, Liber V, XXII. 10:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION