라틴어 문장 검색

si vero duobus tetragonis deficitur, id est unitate et eo, qui sequitur, vocatur bis curta, quod Graeci δικολουρον appellant.
(보이티우스, De Arithmetica, Liber secundus, De curtis pyramidis 1:12)
Cuius si naturam, mores ac meritum reminiscare, nec habuisse te in ea pulchrum aliquid nec amisisse cognosces;
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Secundus, I 1:5)
Igitur si tui compos fueris, possidebis quod nec tu amittere umquam uelis nec fortuna possit auferre.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Secundus, VII 3:6)
Si scit, metuat necesse est ne amittat quod amitti posse non dubitat;
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Secundus, VII 3:11)
An uel si amiserit neglegendum putat?
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Secundus, VII 3:13)
Nunc amissas opes querere:
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Secundus, XV 1:14)
— Atqui non egeret eo nisi possideret pecuniam, quam possit amittere.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, V 1:27)
Ut enim paulo ante diximus, quod nihil habet proprii decoris, opinione utentium nunc splendorem accipit, nunc amittit.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, VII 1:26)
— Qui diuitias, inquit, petit penuriae fuga, de potentia nihil laborat, uilis obscurusque esse mauult, multas etiam sibi naturales quoque subtrahit uoluptates, ne pecuniam quam parauit amittat.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, XVII 2:3)
Sed hunc quoque quam multa deficiant uides;
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, XVII 2:6)
nam me horum iam secundo commemoras, primum quod memoriam corporea contagione, dehinc cum maeroris mole pressus amisi.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, XXIII 1:3)
Deficiente etenim uoluntate ne aggreditur quidem quisque quod non uult, at si potestas absit uoluntas frustra sit. Quo fit ut, si quem uideas adipisci uelle quod minime adipiscatur, huic obtinendi quod uoluerit defuisse ualentiam dubitare non possis.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quartus, III 1:7)
Neque enim leuia aut ludicra praemia petunt quae consequi atque obtinere non possunt, sed circa ipsam rerum summam uerticemque deficiunt nec in eo miseris contingit effectus quod solum dies noctesque moliuntur;
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quartus, III 2:20)
quod uero ab hac deficit esse etiam, quod in sua natura situm est, derelinquit.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quartus, III 3:7)
Hoc igitur modo quicquid a bono deficit esse desistit.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quartus, V 2:4)

SEARCH

MENU NAVIGATION