라틴어 문장 검색

Nam ut quasdam artes ita eloquentiam nihil magis quam ancipitia commendant.
(소 플리니우스, 편지들, 9권, letter 26 3:1)
Nec nunc ego me his similia aut dixisse aut posse dicere puto - non ita insanio -, sed hoc intellegi volo, laxandos esse eloquentiae frenos, nec angustissimo gyro ingeniorum impetus refringendos.
(소 플리니우스, 편지들, 9권, letter 26 7:2)
dudum coquebat disserente martyre Asclepiades intus iram subdolam stomachatus alto felle, dum longum silet bilemque tectis concipit praecordiis;
(프루덴티우스, Peristephanon Liber, Sancti Romani Martyris contra Gentiles Dicta.1144)
excepit adstans angelus coram Deo et quae loeutus martyr et quae pertulit, nec verba solum disserentis condidit, sed ipsa pingens vulnera expressit stilo laterum, genarum pectorisque et faucium.
(프루덴티우스, Peristephanon Liber, Sancti Romani Martyris contra Gentiles Dicta.1464)
ea eloquentia est.
(푸블리우스 테렌티우스 아페르, 포르미오, act 4, scene 358)
nam ceteri fere, qui artem orandi litteris tradiderunt, ita sunt exorsi, quasi perfectis omni alio genere doctrinae summam in eloquentia manum imponerent, sive contemnentes tanquam parva, quae prius discimus, studia, sive non ad suum pertinere officium opinati, quando divisae professionum vices essent, seu, quod proximum vero, nullam ingenii sperantes gratiam circa res etiamsi necessarias procul tamen ab ostentatione positas;
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber I 5:1)
an, si frequentissime de iustitia, fortitudine, temperantia ceterisque similibus disserendum est, adeo ut vix ulla possit causa reperiri in quam non aliqua ex his incidat quaestio, eaque omnia inventione atque elocutione sunt explicanda, dubitabitur, ubicunque vis ingenii et copia dicendi postulatur, ibi partes oratoris esse praecipuas?
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber I 13:1)
nam ut primum lingua esse coepit in quaestu institutumque eloquentiae bonis male uti, curam morum, qui diserti habebantur, reliquerunt.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber I 14:3)
nam est certe aliquid consummata eloquentia, neque ad earn pervenire natura humani ingenii prohibet.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber I 21:1)
unus accedet, in quo nobis orator ipse informandus est, ubi, qui mores eius, quae in suscipiendis, discendis, agendis causis ratio, quod eloquentiae genus, quis agendi debeat esse finis, quae post fine studia, quantum nostra valebit infirmitas, disseremus.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber I 23:2)
his omnibus admiscebitur, ut quisque locus postulabit, docendi ratio, quae non eorum modo scicntia, quibus solis quidam nomen artis dederunt, studiosos instruat et (ut sic dixerim) ius ipsum rhetorices interpretetur, sed alere facundiam, vires augere eloquentiae possit.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber I 24:1)
nam Gracchorum eloquentiae multum contulisse accepimus Corneliam matrem, cuius doctissimus sermo in posteros quoque est epistolis traditus:
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber I 35:2)
vix enim se prima elementa ad spem tollere effingendae, quam summam putant, eloquentiae audebunt;
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber I 93:2)
maxima enim pars eloquentiae constat animo.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber I 97:1)
non esset in rebus humanis eloquentia, si tantum cum singulis loqueremur.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber I 98:5)

SEARCH

MENU NAVIGATION