라틴어 문장 검색

durus et ille fuit, qui tantum ferre dolorem, uiuere et erepta coniuge qui potuit.
(티불루스, Elegiae, 3권, poem 22)
dolor huic et cura Neaerae, coniugis ereptae, causa perire fuit.
(티불루스, Elegiae, 3권, poem 214)
seu soluit crines, fusis decet esse capillis:
(티불루스, Elegiae, 3권, De Sulpici Incerti Auctoris Elegiae7)
tantum tamen opes creverant, maxime fusis Etruscis, ut ne morte quidem Aeneae nec deinde inter muliebrem tutelam rudimentumque primum puerilis regni movere arma aut Mezentius Etruscique aut ulli alii accolae ausi sint.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber I 39:2)
exercitum fundit fugatque, fusum persequitur:
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber I 114:2)
fusi igitur primo impetu et clamore hostes;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber I 119:3)
ibi viribus nulla arte adiutis tantum veterani robore exercitus rex Romanus vicit, persecutusque fusos ad moenia hostes urbe valida muris ac situ ipso munita abstinuit:
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber I 164:1)
instat Tullus fusoque Fidenatium cornu in Veientem alieno pavore perculsum ferocior redit.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber I 292:2)
ventoque iuvante accensa ligna et pleraque ratibus inpacta sublicisque cum haererent, pontem incendunt ea quoque res in pugna terrorem attulit Sabinis, et fusis eadem fugam impedit;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber I 392:3)
iterumque ibi fusi perditis iam prope rebus pacem petiere.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber I 397:2)
fusoque ingenti hostium exercitu haud dubius rex seu patrum seu plebis animos periclitaretur, Romam rediit.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber I 432:2)
ita natum, ita creatum regem, fautorem infimi generis hominum, ex quo ipse sit, odio alienae honestatis ereptum primoribus agrum sordidissimo cuique divisisse;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber I 484:1)
Veientes, vinci ab Romano milite adsueti, fusi fugatique;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber II 63:1)
cum Auruncis bellum initum, fusoque ingenti exercitu, qui se ingredientibus fines consulibus ferociter obtulerat, omne Auruncum bellum Pometiam compulsum est.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber II 176:2)
fusis Auruncis victor tot intra paucos dies bellis Romanus promissa consulis fidemque senatus exspectabat, cum Appius et insita superbia animo et ut collegae vanam faceret fidem, quam asperrime poterat, ius de creditis pecuniis dicere.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber II 279:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION