라틴어 문장 검색

cuius extinctus iacet frater venenis, maeret infelix soror eademque coniunx nec graves luctus valet ira coacta tegere crudelis viri;
(세네카, 옥타비아 1:12)
tu quoque extinctus iaces, deflende nobis semper infelix puer, modo sidus orbis, columen augustae domus, Britanniae, heu me, nunc levis tantum cinis et tristis umbra;
(세네카, 옥타비아 3:13)
Extinguat et me, ne manu nostra cadat!
(세네카, 옥타비아 3:15)
Iungentur ante saeva sideribus freta et ignis undae, Tartaro tristi polus, lux alma tenebris, roscidae nocti dies, quam cum scelesti coniugis mente impia mens nostra, semper fratris extincti memor.
(세네카, 옥타비아 4:8)
illi soluta crine, succincta anguibus ultrix Erinys venit ad Stygios toros raptasque thalamis sanguine extinxit faces:
(세네카, 옥타비아 5:3)
cecidit infelix parens, heu, nostra ferro meque perpetuo obruit extincta luctu;
(세네카, 옥타비아 5:5)
Extinguere hostem maxima est virtus ducis.
(세네카, 옥타비아 7:8)
quem si fovere atque alere desistas, cadit brevique vires perdit extinctus suas.
(세네카, 옥타비아 9:6)
perempta ferro, foeda vulneribus sacros intra penates spiritum effudi gravem erepta pelago, sanguine extinxi meo nec odia nati:
(세네카, 옥타비아 9:37)
extinctus umbras agitat infestus meas flammisque vultus noxios coniunx petit, instat', minatur, imputat fatum mihi tumulumque nati, poscit auctorem necis, iam parce:
(세네카, 옥타비아 9:39)
flammis vestros obruet ignes quis extinxit fulmina saepe captumque Iovem caelo traxit.
(세네카, 옥타비아 12:14)
O lenta nimium militis nostri manus et ira patiens post nefas tantum mea, quod non cruor civilis accensas faces extinguit in nos, caede nec populi madet funerea Roma quae viros tales tulit.
(세네카, 옥타비아 12:19)
cui me civium subicit furor, suspecta coniunx et soror semper mihi, tandem dolori spiritum reddat meo iramque nostram sanguine extinguat suo.
(세네카, 옥타비아 12:21)
Thesea coniunx, clara progenies Iovis, nefanda casto pectore exturba ocius, extingue flammas neve te dirae spei praebe obsequentem:
(세네카, 파이드라 2:24)
quaeque nascentem videt ora solem, quaeque ad Hesperiae iacet ora metas, si qua ferventi subiecta cancro, si qua Parrbasiae glacialis ursae semper errantes patitur colonos, novit hos aestus, iuvenum feroces concitat flammas senibusque fessis rursus extinctos revocat calores, virginum ignoto ferit igne pectus et iubet caelo superos relicto vultibus falsis habitare terras.
(세네카, 파이드라 4:18)

SEARCH

MENU NAVIGATION