라틴어 문장 검색

"Stygiasque procul iam raptus ad umbras dicor, et orbatus plangit mea funera Chiron?"
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Achilleis, 1권257)
citius me tigris abactis fetibus orbatique velint audire leones, nec si tergeminum Sicula de virgine carmen affluat aut silvis chelys intellecta ferisque, mulceat insanos gemitus, stat pectore demens luctus et admoto latrant praecordia tactu.
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Silvae, 2권, Glauctas Atedii melioris delicatus6)
"modo numina magni praesidis atque breves superum placavimus iras, nec frueris tantique orbatus muneris usu ad manes, ingrate, fugis, nec flectere Parcas ut placare malae datur aspera numina Lethes?"
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Silvae, 3권, consolatio ad Claudium Etruscum68)
sed cum plaga recens et adhuc in vulnere primo nigra domus, miseram quis tunc accessus ad aurem coniugis orbati?
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Silvae, 5권, epicedion in Priscillam11)
labat incerto mihi limite cursus te sine et orbatae caligant vela carinae.
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Silvae, 5권, epicedion in patrem Suum83)
"licuit sentire, quid ausae, et turbare comas et lumina tingere fletu, insula dives agris opibusque armisque virisque, nota situ et Getico nuper ditata triumpho, non maris incursu, non hoste, nec aethere laevo perdidit una omnes orbata excisaque fundo indigenas:"
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 5권125)
"orbata florem, pater, adluis unda."
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 7권166)
"quonam usque moram lucrabere fati, o multum meritos puer orbature parentes?"
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 9권335)
"ne perge meos orbare penates, externi te nempe patres alienaque tangunt pignora?"
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 10권315)
"conveniant ubi quaeque nurus matresque Pelasgae longaevique patres, quorum tot gaudia carpsi orbavique domos:"
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 11권81)
nec dulcibus astris victa, nec adsiduo coierunt lumina fletu, tertius Aurorae pugnabat Lucifer, et iam montibus orbatis, lucorum gloria, magnae Teumesi venere trabes et amica Cithaeron silva rogis;
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 12권19)
Bonum quod est subprimitur, numquam extinguitur.
(푸블릴리우스 시루스, 격언집, 063)
Quia itaque isdem omnipotens Deus humanum genus pro culpa sua funditus extinguere noluit, et inmortalitatem homini pro peccato suo abstulit, et tamen pro benignitate suae pietatis fecunditatem ei subolis reseruauit.
(베다 베네라빌리스, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, LIBER PRIMUS., CAP. XXVII. 5:10)
In illo quippe mysterio, in quo omnis culpa funditus extinguitur, ualde stultum est, si donum gratiae contradicere posse uideatur.
(베다 베네라빌리스, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, LIBER PRIMUS., CAP. XXVII. 5:12)
Item quaedam ex eisdem ancellis Dei, cum praefato tacta morbo, atque ad extrema esset perducta, coepit subito circa mediam noctem clamare his, quae sibi ministrabant, petens, ut lucernam, quae inibi accensa erat, extinguerent.
(베다 베네라빌리스, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, LIBER QUARTUS., CAP. VIII.7)

SEARCH

MENU NAVIGATION