라틴어 문장 검색

Iosue, dum implet verbum, factus est iudex in Israel.
(불가타 성경, 마카베오기 상권, 2장55)
anno centesimo octogesimo octavo. Qui sunt Hierosolymis et in Iudaea, senatusque et Iudas Aristobulo magistro Ptolemaei regis, qui est de genere christorum sacerdotum, et his, qui in Aegypto sunt, Iudaeis salutem et sanitatem.
(불가타 성경, 마카베오기 하권, 1장10)
Et cum venisset rex Tyrum, apud ipsum causam egerunt missi tres viri a senatu.
(불가타 성경, 마카베오기 하권, 4장44)
Ad gentem vero regis epistula talis erat: " Rex Antiochus senatui Iudaeorum et ceteris Iudaeis salutem.
(불가타 성경, 마카베오기 하권, 11장27)
Quam crudelitatem Iudas in suae gentis homines factam ut cognovit, praecepit viris, qui erant cum ipso, et, invocato iusto iudice Deo,
(불가타 성경, 마카베오기 하권, 12장5)
Omnes itaque, cum benedixissent, quae sunt iusti iudicis, Domini, qui occulta manifesta facit,
(불가타 성경, 마카베오기 하권, 12장41)
Sub iudice adhuc lis est, quam tamen statim, si legi posset, dirimeret codex Veronensis palimpsestus 38, in quo verum Boetium latere putat Blume.
(보이티우스, De Arithmetica, Prefationes, Praefatio Editoris 4:13)
Nunc operam navare Boetii opera cognituris equidem volui, quantam navaverim, iudices videant benevoli.
(보이티우스, De Arithmetica, Prefationes, Praefatio Editoris 5:15)
Senatum dicimur saluum esse uoluisse.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Primus, VIII 3:2)
Delatorem, ne documenta deferret quibus senatum maiestatis reum faceret, impedisse criminamur.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Primus, VIII 3:4)
Eccuius umquam facinoris manifesta confessio ita iudices habuit in seueritate concordes ut non aliquos uel ipse ingenii error humani uel fortunae condicio cunctis mortalibus incerta summitteret?
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Primus, VIII 3:32)
nunc quingentis fere passuum milibus procul muti atque indefensi ob studium propensius in senatum morti proscriptionique damnamur.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Primus, VIII 3:34)
Increpuisti etiam uehementer iniusti factum senatus.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Primus, X 2:1)
Quouis iudice de opum dignitatumque me cum possessione contende et si cuiusquam mortalium proprium quid horum esse monstraueris ego iam tua fuisse quae repetis sponte concedam.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Secundus, III 1:6)
Sicut enim eum qui pedibus incedens ad eum locum usque peruenire potuisset quod nihil ulterius peruium iaceret incessui ambulandi potentissimum esse censeres, ita eum qui expetendorum finem quo nihil ultra est apprehendit potentissimum necesse est iudices.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quartus, III 2:22)

SEARCH

MENU NAVIGATION