라틴어 문장 검색

Qui licet in quibusdam causis culpabilis appareret, tamen propter merita parentum suorum non solum inpunitus, verum muneribus donatus ad regnum redire permissus est.
(ANNALES REGNI FRANCORUM (ANNALES LAURISSENSES MAIORES), 823 293:2)
Sed imperator licet huius rei nuntium graviter ferret, nihil tamen inconsulte gerendum iudicans consiliariorum suorum adventum statuit operiri;
(ANNALES REGNI FRANCORUM (ANNALES LAURISSENSES MAIORES), 826 317:4)
Fulcho vero archiepiscopus, qui adhuc favebat partibus Karoli, circumventus a fidelibus Odonis et, licet invitus, venit ad regem et de omnibus quae ei rex iussit satis illi fecit.
(ANNALES VEDASTINI, Anno DCCCXCVI 55:9)
At vero rex cum consilio suorum respondit se illi velle misereri, si sibi liceret;
(ANNALES VEDASTINI, Anno DCCCXCVII 58:2)
primus et usque adhuc solus edidit, eos etiam satis emendate recognovit. K. Hampe, cuius collatione nobis uti licuit, librum denuo conglutinatum atque numeros foliorum paulo mutatos, sed nonnisi pauca corrigenda vel supplenda invenit.
(ANNALES XANTENSES QUI DICUNTUR, PRAEFATIO 2:3)
G. H. Pertz in editione principe codicem, apographum sane, sed unicum, fere ad litteram secutus, nonnisi perpauca emendavit neque nos multo plura correximus, cum nonnulla, quorum veram lectionem nonnisi annotare licuit, iam ab ipso annalista depravata videantur.
(ANNALES XANTENSES QUI DICUNTUR, PRAEFATIO 8:1)
Ergo suum, licet instet hyemps, peruendit amictum, Et boream patitur uellere nuda suo.
(ANONYMUS NEVELETI, De cane et oue 5:8)
I procul ut tutos liceat michi fundere fetus.
(ANONYMUS NEVELETI, De lupo et sue 27:5)
Sperare licet.
(ANONYMUS NEVELETI, De leporibus et ranis 31:5)
Nemo, licet prosit, nisi uult prodesse, meretur.
(ANONYMUS NEVELETI, De rustico et mustela 42:9)
Mente gemit, licet ore canat, mens eius acescit, Cuius mellifluum manat ab ore melos.
(ANONYMUS NEVELETI, De filomena et accipitre 48:8)
Sedeas, meque sedere licet.
(ANONYMUS NEVELETI, De ciue et equite 64:53)
licere etiam philosophis esse uoltu liberali;
(아풀레이우스, 변명 4:12)
τα`σ δε` ἐπωͺδα`σ εἶναι του`σ λόγουσ του`σ καλούσ. quod si ita est, cur mihi nosse non liceat uel Zalmoxi bona uerba uel Zoroastri sacerdotia?
(아풀레이우스, 변명 24:15)
atque ego omnia obiecta, seu uera seu falsa sunt, non negabo, sed perinde atque si facta sint fatebor, ut omnis ista multitudo, quae plurima undique ad audiendum conuenit, aperte intellegat nihil in philosophos non modo uere dici, sed ne falso quidem posse confingi, quod non ex innocentiae fiducia, quamuis liceat negare, tamen potius habeant defendere.
(아풀레이우스, 변명 26:3)

SEARCH

MENU NAVIGATION