라틴어 문장 검색

nam synaloephe facit, ut duae ultimae syllabae pro una sonent.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber IX 366:4)
sunt qui crebro anhelitu et introrsum etiam clare sonante imitentur iumenta onere et iugo laborantia.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber XI 202:4)
quod quidem maxima ex parte praestant ipsi motus animorum, sonatque vox, ut feritur;
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber XI 208:3)
Ingenti apparatu sonant omnia, tamquam quicquam inter Saturnalia intersit et dies rerum agendarum.
(세네카, Ad Lucilium Epistulae Morales, book 2, letter 18 1:3)
Multum praeterea habet inanitatis et vani, plus sonat quam valet.
(세네카, Ad Lucilium Epistulae Morales, book 4, letter 40 5:1)
Est lucum Silari iuxta ilicibusque virentem Plurimus Alburnum volitans, cui nomen asilo Romanum est, oestrum Grai vertere vocantes, Asper, acerba sonans, quo tota exterrita silvis Diffugiunt armenta.
(세네카, Ad Lucilium Epistulae Morales, book 6, letter 58 2:4)
sonant flagella, gladius micat:
(세네카, Ad Lucilium Epistulae Morales, book 10, letter 82 7:7)
Multae voces et in unum confusae pro fluctu mihi sunt aut vento silvam verberante et ceteris sine intellectu sonantibus.
(세네카, Ad Lucilium Epistulae Morales, book 10, letter 83 7:5)
"Quid enim," inquit, "mea, susum isti an deosum sonent ?"
(세네카, Ad Lucilium Epistulae Morales, book 14, letter 91 19:7)
Utrumque diverso genere corruptum est, tam mehercules quam nolle nisi splendidis uti ac sonantibus et poeticis, necessaria atque in usu posita vitare.
(세네카, Ad Lucilium Epistulae Morales, book 19, letter 114 14:1)
Non tantum in genere sententiarum vitium est, si aut pusillae sunt et pueriles aut improbae et plus ausae quam pudore salvo licet, si floridae sunt et nimis dulces, si in vanum exeunt et sine effectu nihil amplius quam sonant.
(세네카, Ad Lucilium Epistulae Morales, book 19, letter 114 16:3)
Namque haut tibi vultus Mortalis nec vox hominem sonat.
(세네카, Ad Lucilium Epistulae Morales, book 19, letter 115 5:2)
Horatius Cocles solus implevit pontis angustias adimique a tergo sibi reditum, dummodo iter hosti auferretur, iussit et tam diu prementibus restitit, donec revulsa ingenti ruina tigna sonuerunt.
(세네카, Ad Lucilium Epistulae Morales, book 20, letter 120 7:1)
licet et chorda graviore sones, quale canebas cum Titanas fulmine victos videre dei, vel cum montes montibus altis super impositi struxere gradus trucibus monstris, stetit imposita Pelion Ossa, pinifer ambos pressit Olympus, ades, o magni, soror et coniunx, consors sceptri, regia Iuno:
(세네카, 아가멤논 7:7)
saepe commotae sonuere parmae tacitumque murmur percussit aures, ut fremuit male subdolo parens Pyrrhus Vlixi.
(세네카, 아가멤논 11:16)

SEARCH

MENU NAVIGATION