라틴어 문장 검색

Est enim nobilitas virtus et divitie antique, iuxta Phylosophum in Politicis;
(단테 알리기에리, De monarchia, Liber Secundus 3:10)
nobilitas animi sola est atque unica virtus.
(단테 알리기에리, De monarchia, Liber Secundus 3:12)
Que due sententie ad duas nobilitates dantur:
(단테 알리기에리, De monarchia, Liber Secundus 3:13)
Quantum ergo ad propriam eius nobilitatem audiendus est Poeta noster introducens in primo Ilioneum orantem sic:
(단테 알리기에리, De monarchia, Liber Secundus 3:22)
14 Similiter etiam coniugio nobilitatum fuisse reperio.
(단테 알리기에리, De monarchia, Liber Secundus 7:8)
9 At cum romana nobilitas, premente Annibale, sic caderet ut ad finalem romane rei deletionem non restaret nisi Penorum insultus ad urbem, subita et intolerabili grandine perturbante victores victoriam sequi non potuisse Livius in Bello punico inter alia gesta conscribit. 10.
(단테 알리기에리, De monarchia, Liber Secundus 13:3)
Summus nanque Pontifex, domini nostri Iesu Cristi vicarius et Petri successor, cui non quicquid Cristo sed quicquid Petro debemus, zelo fortasse clavium, necnon alii gregum cristianorum pastores, et alii quos credo zelo solo matris Ecclesie promoveri, veritati quam ostensurus sum de zelo forsan—ut dixi—non de superbia contradicunt. 8.
(단테 알리기에리, De monarchia, Liber Tertius 3:16)
3. Sed hec fama trinacrie terre, si rccte signum ad quod tendit inspiciamus, videtur tantum in obproprium ytalorum principum remansisse, qui non heroico more sed plebeio secuntur superbiam.
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER PRIMUS 98:1)
4. Siquidem illustres heroes, Fredericus cesar et benegenitus eius Manfredus, nobilitatem ac rectitudinem sue forme pandentes, donec fortuna permisit humana secuti sunt, brutalia dedignantes.
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER PRIMUS 99:1)
Et dicimus dignum esse quod dignitatem habet, sicut nobile quod nobilitatem;
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER SECUNDUS 14:2)
ergo cantiones nobiliores ballatis esse sequitur extimandas, et per consequens nobilissimum aliorum esse modum illarum, cum nemo dubitet quin ballate sonitus nobilitate excellant.
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER SECUNDUS 37:5)
Stilo equidem tragico tunc uti videmur, quando cum gravitate sententie tam superbia carminum quam constructionis elatio et excellentia vocabulorum concordat.
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER SECUNDUS 50:2)
quapropter ad superbiam carminum festinemus.
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER SECUNDUS 56:2)
quibus in literis, amici ducisque vice fungens, militibus praefectisque Americanis superbiam insitam, virtutemque quam saepenumero arduis in rebus jam antea praestiterant, concitare est conatus.
(프란키스 글라스, Washingtonii Vita, CAPUT DUODECIMUM.24)
Nec ira, nec studium partium nec superbia, nec ambitio eum a recto unquam flectere potuit.
(프란키스 글라스, Washingtonii Vita, CAPUT VICESIMUM PRIMUM.78)

SEARCH

MENU NAVIGATION