라틴어 문장 검색

"o dura mei praesagia somni nocturnique metus, et numquam impune per umbras attonitae mihi visa venus!"
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 5권227)
non sic eversa feruntur Ismara, cum fracto Boreas caput extulit antro, non grassante noto citius nocturna peregit flamma nemus;
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 6권31)
seris vix cessit cura tenebris, roscida iam novies caelo dimiserat astra Lucifer et totidem Lunae pracvenerat ignes mutato nocturnus equo, nec conscia fallit sidera et alterno deprenditur unus in ortu;
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 6권83)
non aliter caeco nocturni turbine Cori scit peritura ratis, cum iam damnata sororis igne Therapnaei fugerunt carbasa fratres.
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 7권378)
sic ubi nocturnum tonitru malus aethera frangit Iuppiter, absiliunt nubes et fulgure claro astra patent, subitusque oculis ostenditur orbis.
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 10권162)
fugit ala retorto pulvere, nondum illi Thebarum claustra subibant, et iam Argiva cohors nocturno freta triumpho prosilit in campos;
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 10권206)
ita ut medio saepe tempore noctis in quaestionem ueniat intuentibus, utrum crepusculum adhuc permaneat uespertinum, an iam aduenerit matutinum, utpote nocturno sole non longe sub terris ad orientem boreales per plagas redeunte;
(베다 베네라빌리스, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, LIBER PRIMUS., CAP. I. 2:12)
Nec mora, uentus, qui a meridie flans urbi incendia sparserat, contra meridiem reflexus, primo uim sui furoris a lesione locorum, quae contra erant, abstraxit, ac mox funditus quiescendo, flammis pariter sopitis atque exstinctis, conpescuit.
(베다 베네라빌리스, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, LIBER SECUNDUS., CAP. VII. 1:3)
Surge, inquit, intra, et sopitis ac relictis curarum anxietatibus, quieti membra simul et animum conpone, quia mutatum est cor regis, nec tibi aliquid mali facere, sed fidem potius pollicitam seruare disponit;
(베다 베네라빌리스, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, LIBER SECUNDUS., CAP. XII. 2:18)
Transacto autem tempore aliquanto, cum esset in suo monasterio, uenit illic quidam hospes, qui solebat nocturnis saepius horis repente ab inmundo spiritu grauissime uexari.
(베다 베네라빌리스, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, LIBER TERTIUS., CAP. XI. 1:5)
neque aliquid ex eo tempore nocturni timoris aut uexationis ab antiquo hoste pertulit.
(베다 베네라빌리스, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, LIBER TERTIUS., CAP. XI. 2:7)
Sicque factum est, ut uir Dei et per prophetiae spiritum tempestatem praedixerit futuram, et per uirtutem eiusdem spiritus hanc exortam, quamuis corporaliter absens, sopiuerit.
(베다 베네라빌리스, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, LIBER TERTIUS., CAP. XV. 1:9)
et interrogauit, quam prope esset hora, qua fratres ad dicendas Domino laudes nocturnas excitari deberent.
(베다 베네라빌리스, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, LIBER QUARTUS., CAP. XXII [XXIV]. 3:13)
et quasi familiari me uoce alloquens, Bene facis, inquit, qui tempore isto nocturnae quietis non somno indulgere, sed uigiliis et orationibus insistere maluisti.
(베다 베네라빌리스, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, LIBER QUARTUS., CAP. XXIII [XXV]. 2:12)
Sed et unus ex eis in uisione nocturna apparuit cuidam de sociis suis, cui nomen erat Tilmon, uiro inlustri, et ad saeculum quoque nobili, qui de milite factus fuerat monachus;
(베다 베네라빌리스, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, LIBER QUINTUS., CAP. X. 2:9)

SEARCH

MENU NAVIGATION