라틴어 문장 검색

omitto dignitatem, honestatem, speciem ipsam virtutum, de quibus ante dictum est, haec leviora ponam:
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 최선과 최악에 관하여, LIBER SECUNDUS 139:2)
atque ut omittam has artis elegantes et ingenuas, ne opifices quidem tueri sua artificia possent, nisi vocabulis uterentur nobis incognitis, usitatis sibi.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 최선과 최악에 관하여, LIBER TERTIUS 6:1)
itaque aut omittamus contra omnino velle aliquid aut spatium sumamus ad cogitandum;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 최선과 최악에 관하여, LIBER QUARTUS 2:4)
sed haec omittamus;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 최선과 최악에 관하여, LIBER QUINTUS 102:14)
eademque de sideribus, quae reprehensa in alio iam in hoc omittantur.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 신의 본질에 관하여, LIBER PRIMUS 28:8)
sed quia commune hoc est argumentum aliorum etiam philosophorum, omittam hoc tempore;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 신의 본질에 관하여, LIBER PRIMUS 64:2)
Omitto Eleusinem sanctam illam et augustam, "ubi initiantur gentes orarum ultimae", praetereo Samothraciam eaque quae Lemni "nocturno aditu occulta coluntur silvestribus saepibus densa";
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 신의 본질에 관하여, LIBER PRIMUS 119:5)
ut enim omittam vim et naturam deorum, ne homines quidem censetis, nisi inbecilli essent, futuros beneficos et benignos fuisse?
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 신의 본질에 관하여, LIBER PRIMUS 122:2)
Sed neglegentia nobilitatis augurii disciplina omissa veritas auspiciorum spreta est, species tantum retenta;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 신의 본질에 관하여, LIBER SECUNDUS 9:3)
Et ut haec omittamus, tamen animal nullum inveniri potest quod neque natum umquam sit et semper sit futurum.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 신의 본질에 관하여, LIBER TERTIUS 32:1)
Sed omnia vestri Balbe solent ad igneam vim referre Heraclitum ut opinor sequentes, quem ipsum non omnes interpretantur uno modo, quoniam quid diceret quod intellegi noluit omittamus;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 신의 본질에 관하여, LIBER TERTIUS 35:1)
Omitto illa, sunt enim praeclara:
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 신의 본질에 관하여, LIBER TERTIUS 40:3)
Ut enim alios omittam, nobis rem publicam gubernantibus nonne togae arma cesserunt?
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 의무론, LIBER PRIMUS 100:3)
Omnino si quicquam est decorum, nihil est profecto magis quam aequabilitas cum universae vitae, tum singularum actionum, quam conservare non possis, si aliorum naturam imitans omittas tuam.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 의무론, LIBER PRIMUS 143:1)
Fit autem interdum, ut non nulli omissa imitatione maiorum suum quoddam institutum consequantur, maximeque in eo plerumque elaborant ii, qui magna sibi proponunt obscuris orti maioribus.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 의무론, LIBER PRIMUS 149:4)

SEARCH

MENU NAVIGATION