라틴어 문장 검색

at paret.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 밀로 변호문, 6장 1:10)
contulit se ad eius competitores, sed ita totam ut petitionem ipse solus etiam invitis illis gubernaret, tota ut comitia suis, ut dictitabat, umeris sustineret.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 밀로 변호문, 9장 3:3)
tribunatum suum ad salutem meam, quae tibi carissima fuisset, consiliis tuis gubernatum;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 밀로 변호문, 25장 2:4)
iudicium vestrum est, recuperatores, Qvantae pecvniae paret dolo malo familiae P. Fabi vi hominibvs armatis coactisve damnvm datvm esse M. Tvllio.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, PRO M. TVLLIO ORATIO, 3장 2:1)
Qvantae pecvniae paret a familia P. Fabii hominibvs armatis damnvm M. Tvllio datvm, quid haberes quod diceres?
(마르쿠스 툴리우스 키케로, PRO M. TVLLIO ORATIO, 13장 1:3)
fateor, si ita est, procuratorem decreto praetoris oportuisse parere.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 큉크티우스 변호문, 20장 3:4)
nec quibus rebus ea paretur exponemus, sed qualis nobis esse videatur.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, ORATOR AD M. BRVTVM, 14장 1:4)
Quod idem fit in numeris, in quibus quasi necessitati parere coguntur.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, ORATOR AD M. BRVTVM, 60장 1:3)
qui ne legibus quidem propter metum paret, sed eas sequitur et colit, quod id salutare esse maxime iudicat;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Paradoxa stoicorum ad M. Brutum, Paradoxon V, 1장 1:4)
tum incipiat aliis imperare, cum ipse inprobissimis dominis, dedecori ac turpitudini, parere desierit:
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Paradoxa stoicorum ad M. Brutum, Paradoxon V, 1장4)
nos vero, si quid tale acciderit, ut a deo denuntiatum videatur ut exeamus e vita, laeti et agentes gratias pareamus emittique nos e custodia et levari vinclis arbitremur, ut aut in aeternam et plane in nostram domum remigremus aut omni sensu molestiaque careamus;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, 1권 117:1)
qui obtemperet ipse sibi et decretis suis pareat?
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, 2권 11:11)
quasi duo simus, ut alter imperet, alter pareat!
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, 2권 47:3)
Huius animi pars illa mollior rationi sic paruit ut severo imperatori miles pudens.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, 2권 51:1)
qui vero probari potest ut sibi mederi animus non possit, cum ipsam medicinam corporis animus invenerit, cumque ad corporum sanationem multum ipsa corpora et natura valeat nec omnes, qui curari se passi sint, continuo etiam convalescant, animi autem, qui se sanari voluerint praeceptisque sapientium paruerint, sine ulla dubitatione sanentur?
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, 3권 5:4)

SEARCH

MENU NAVIGATION