도구

도구

라틴어 문장 검색

ventus ubi atque animae subito vis maxima quaedam aut extrinsecus aut ipsa tellure coorta in loca se cava terrai coniecit ibique speluncas inter magnas fremit ante tumultu versabunda portatur, post incita cum vis exagitata foras erumpitur et simul altam diffindens terram magnum concinnat hiatum.
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Sextus 19:2)
Praeterea docui multum quoque tollere nubes umorem magno conceptum ex aequore ponti et passim toto terrarum spargere in orbi, cum pluit in terris et venti nubila portant.
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Sextus 20:11)
quippe catenam saepe ex anellis reddit pendentibus ex se.
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Sextus 29:3)
nec iam religio divom nec numina magni pendebantur enim:
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Sextus 41:7)
Licet omnes, ait, qui adsunt pari doctrina polleant, sacrorum tamen Vettius unice conscius potest tibi et originem cultus qui huic deo penditur et causam festi sollemnis aperire.
(Macrobii Saturnalia, Liber I, VII. 17:2)
Quis est mortalis tanta fortuna adfectus umquam Qua ego nunc sum, cuius haec ventri portatur pompa?
(Macrobii Saturnalia, Liber III, XVI. 2:1)
Ora virum tristi pendebant pallida tabo, et:
(Macrobii Saturnalia, Liber IV, VI. 14:5)
maculis quem Thracius albis Portat equus cristaque tegit galea aurea rubra.
(Macrobii Saturnalia, Liber V, I. 11:3)
Fronte sub adversa scopulis pendentibus antrum:
(Macrobii Saturnalia, Liber V, III. 18:6)
et primum pedibus talaria nectit Aurea, quae sublimem alis sive aequora iuxta, Seu terram, rapido pariter cum flamine portant.
(Macrobii Saturnalia, Liber V, VI. 11:3)
Verum Maro et currus de carcere ruentes et campos corripiendo praecipites mira celeritate descripsit, et accepto brevi semine de Homerico flagro pinxit aurigas concutientes lora undantia et pronos in verbera pendentes:
(Macrobii Saturnalia, Liber V, XI. 22:1)
Et gravis adtrita pendebat cantharus ansa De scyphis:
(Macrobii Saturnalia, Liber V, XXI. 1:7)
Quin etiam nocturna tibi terrestria quae sunt Lumina, pendentes lychni, Lucretius in primo:
(Macrobii Saturnalia, Liber VI, IV. 18:3)
Omnes enim antiqui scriptores ut hominem equo insidentem, ita et equum, cum portaret hominem, equitem vocaverunt, et equitare non hominem tantum sed equum quoque dixerunt.
(Macrobii Saturnalia, Liber VI, IX. 9:4)
— atque equitem docuere sub armis, id est, docuerunt equum portantem hominem Insultare solo et gressus glomerare superbos
(Macrobii Saturnalia, Liber VI, IX. 12:2)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION