라틴어 문장 검색

Illud potius admone, nullum mali sensum ad eum, qui periit, pervenire;
(세네카, Ad Lucilium Epistulae Morales, book 15, letter 99 29:4)
Seneca Lucilio suo salutem Omnis dies, omnis hora quam nihil simus ostendit et aliquo argumento recenti admonet fragilitatis oblitos;
(세네카, Ad Lucilium Epistulae Morales, book 17, letter 1011)
Sed ne et ipse, dum aliud ago, in philologum aut grammaticum delabar, illud admoneo, auditionem philosophorum lectionemque ad propositum beatae vitae trahendam, non ut verba prisca aut ficta captemus et translationes inprobas figurasque dicendi, sed ut profutura praecepta et magnificas voces et animosas, quae mox in rem transferantur.
(세네카, Ad Lucilium Epistulae Morales, book 17, letter 108 34:1)
Locus ipse me admonet, ut quid intersit inter bonum honestumque dicam.
(세네카, Ad Lucilium Epistulae Morales, book 20, letter 118 10:1)
Praeteritorum reminiscitur, cum id incidit, quo sensus admoneretur;
(세네카, Ad Lucilium Epistulae Morales, book 20, letter 124 16:2)
sed iam nunc te admoneo, ne unum tollas.
(세네카, Controversiae, Annaei Senecae oratorum et rhetorum sententiae divisiones colores controversiarum liber I., Qui ter fortiter fecerit, militia uacet. Ter fortem pater in aciem quarto uolentem exire retinet; nolentem abdicat. 2:10)
"ecce admonent me aptissimum esse tempus."
(세네카, Controversiae, book 2, Diues tres filios abdicauit. petit a paupere unicum filium in adoptionem. pauper dare uult; nolentem ire abdicat. 27:13)
Vtrum tantum auri erat, ut appareret etiam non quaerentibus, an tam suspectus eras, ut quemuis tui admoneret proditio caueri iussa?
(세네카, Controversiae, book 7, Thema: Proditionis sit actio. Pater et filius imperium petierunt: praelatus est patri filius. bellum commisit cum hoste; captus est. missi sunt decem legati ad redimendum imperatorem. euntibus illis occurrit pater cum auro; dixit, filium suum crucifixum es 4:9)
Eo quidem magis duratura quaeramus, quia numquam admonere debemus ;
(세네카, 행복론, L. Annaei Senecae ad Aebutium Liberalem: de Beneficiis Liber I 77:4)
Hic rogandus est, ut admoneat, ille, ut consummet ;
(세네카, 행복론, Liber II 15:2)
Etiam si quid erit, de quo velis admonere, aliud tempus eligite.
(세네카, 행복론, Liber II 24:4)
ego illi non sum iudicaturus me dedisse, cum inter prima praecepta ac maxime necessaria sit, ne umquam exprobrem, immo ne admoneam quidem.
(세네카, 행복론, Liber II 39:4)
qui admonet, repetit.
(세네카, 행복론, Liber II 42:1)
Non est instandum, non est memoria renovanda, nisi ut aliud dando prioris admoneas.
(세네카, 행복론, Liber II 42:2)
Totiens admoneam necesse est non loqui me de sapientibus, quos, quidquid oportet, et iuvat, qui animum in potestate habent et legem sibi, quam volunt, dicunt, quam dixerunt, servant, sed de imperfectis hominibus honestam viam sequi volentibus, quorum adfectus saepe contumaciter parent.
(세네카, 행복론, Liber II 79:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION