라틴어 문장 검색

Latebant abditi sinistrae persuasionis auctores, et more maligni spiritus, gemebant perire sibi populos euadentes;
(베다 베네라빌리스, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, LIBER PRIMUS., CAP. XVII. 1:9)
Et cum XXIa die mensis pascha dominicum celebrare refugiunt, patet profecto, quod illam per omnia diem a sua sollemnitate secernunt, quam lex maiore prae ceteris festiuitate memorabilem saepenumero commendat;
(베다 베네라빌리스, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, LIBER QUINTUS., CAP. XXI. 5:7)
sed tamen indicio fit, quod ea, quae apostoli Petri sunt, in abdito cordis amplectimini, si quae eius esse nostis, etiam in facie tenetis.
(베다 베네라빌리스, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, LIBER QUINTUS., CAP. XXI. 11:9)
Namque prudentiam tuam facillime diiudicare reor, quod aptius multo sit, eius, quem corde toto abominaris, cuiusque horrendam faciem uidere refugis, habitum uultus a tuo uultu Deo iam dicato separare;
(베다 베네라빌리스, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, LIBER QUINTUS., CAP. XXI. 11:10)
Illa docet molli furtim derepere lecto, Illa pedem nullo ponere posse sono, Illa viro coram nutus conferre loquaces Blandaque conpositis abdere verba notis.
(티불루스, Elegiae, 1권, poem 211)
At scelerata iacet sedes in nocte profunda Abdita, quam circum flumina nigra sonant:
(티불루스, Elegiae, 1권, poem 331)
Non frustra quidam iam nunc in limine perstat Sedulus ac crebro prospicit ac refugit, Et simulat transire domum, mox deinde recurrit, Solus et ante ipsas excreat usque fores.
(티불루스, Elegiae, 1권, poem 537)
sancte, ueni dapibus festis, sed pone sagittas et procul ardentes hinc precor abde faces.
(티불루스, Elegiae, 2권, poem 147)
haud impune licet formosas tristibus agris abdere:
(티불루스, Elegiae, 2권, poem 338)
te duce Romanos numquam frustrata Sibylla, abdita quae senis fata canit pedibus.
(티불루스, Elegiae, 2권, poem 510)
haec laqueo uolucres, haec captat harundine pisces, cum tenues hamos abdidit ante cibus:
(티불루스, Elegiae, 2권, poem 616)
ipsum regem tradunt volventem commentarios Numae, cum ibi quaedam occulta sollemnia sacrificia Iovi Elicio facta invenisset, operatum iis sacris se abdidisse;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber I 332:1)
comprehensisque servis, qui caritate domini vim parabant, cum gladii abditi ex omnibus locis deverticuli protraherentur, enimvero manifesta res visa, iniectaeque Turno catenae;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber I 524:2)
cultrum, quem sub veste abditum habebat, eum in corde defigit prolapsaque in volnus moribunda cecidit.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber I 603:1)
abdito intra vestem ferro proficiscitur.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber II 126:4)

SEARCH

MENU NAVIGATION