라틴어 문장 검색

Huius definitionis poeta memor, ubi sacrum nominavit, ammonitionem deorum paene semper adiecit:
(Macrobii Saturnalia, Liber III, III. 2:2)
EOSQUE EGO VICARIOS PRO ME FIDE MAGISTRATUQUE MEO PRO POPULO ROMANO EXERCITIBUS LEGIONIBUSQUE NOSTRIS DO DEVOVEO, UT ME MEAMQUE FIDEM IMPERIUMQUE LEGIONES EXERCITUMQUE NOSTRUM QUI IN HIS REBUS GERUNDIS SUNT BENE SALVOS SIRITIS ESSE.
(Macrobii Saturnalia, Liber III, IX. 11:1)
Quid Thesea magnum, Quid memorem Alciden?
(Macrobii Saturnalia, Liber IV, V. 2:4)
Quid Thesea magnum, Quid memorem Alciden?
(Macrobii Saturnalia, Liber IV, V. 4:3)
Nulla tuarum audita mihi neque visa sororum, O quam te memorem, virgo?
(Macrobii Saturnalia, Liber V, IV. 6:1)
Vide nimiam celeritatem salvo pondere:
(Macrobii Saturnalia, Liber V, XIII. 2:4)
In versibus vel in locis quantum sibi Maro ex antiquitate quaesiverit, Furius ut memor et veteris et novae auctorum copiae disseruit.
(Macrobii Saturnalia, Liber VI, IV. 1:2)
Sic ergo pauci qui aderunt doctiores in consensum rudis consortii salva et intra se quiescente veri notione migrabunt, ut omnis discordiae suspicio facessat.
(Macrobii Saturnalia, Liber VII, I. 11:2)
Ita in omni vitae genere praecipueque in laetitia convivali omne quod videtur absonum in unam concordiam soni salva innocentia redigendum est.
(Macrobii Saturnalia, Liber VII, I. 13:2)
et si liberi ipsius defuncti qui fuerint infra etatem remanserint, provideantur eis necessaria secundum tenementum quod fuerit defuncti, et de residuo solvatur debitum, salvo servicio dominorum;
(Magna Carta 13:2)
et pro magno delicto amercietur secundum magnitudinem delicti, salvo contenemento suo;
(Magna Carta 22:2)
et mercator eodem modo, salva mercandisa sua;
(Magna Carta 22:3)
et villanus eodem modo amercietur salvo waynagio suo, si inciderint in misericordiam nostram;
(Magna Carta 22:4)
et, si nichil nobis debeatur ad ipso, omnia catalla cedant defuncto, salvis uxori ipsius et pueris racionabilibus partibus suis.
(Magna Carta 28:2)
27. Si aliquis liber homo intestatus decesserit, catalla sua per manus propinquorum parentum et amicorum suorum, per visum ecclesie distribuantur, salvis unicuique debitis que defunctus ei debebat.
(Magna Carta 29:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION