라틴어 문장 검색

quocumque adspexisti, ut furiae sic tuae tibi occurrunt iniuriae, quae te suspirare libere non sinunt.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Paradoxa stoicorum ad M. Brutum, Paradoxon II, 1장 2:8)
nolite sinere nos cuiquam servire.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Paradoxa stoicorum ad M. Brutum, Paradoxon V, 3장 1:4)
summam eruditionem Graeci sitam censebant in nervorum vocumque cantibus;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, 1권 4:3)
persuadent enim mathematici terram in medio mundo sitam ad universi caeli complexum quasi puncti instar optinere, quod κέντρον illi vocant;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, 1권 39:6)
ecce alius exoritur e terra, qui matrem dormire non sinat:
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, 1권 105:1)
an temperantia sinet te inmoderate facere quicquam?
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, 2권 31:7)
lacerant, vexant, stimulos admovent, ignis adhibent, respirare non sinunt, et tu oblivisci iubes, quod contra naturam est, qui, a natura datum est, auxilium extorqueas inveterati doloris?
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, 3권 35:3)
ne iustitia quidem sinet te ista facere, cui minimum esse videtur in hac causa loci;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, 3권 36:7)
Sed poëtas ludere sinamus, quorum fabulis in hoc flagitio versari ipsum videmus Iovem:
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, 4권 70:1)
tu in eo sitam vitam beatam putas?
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, 5권 35:8)
ad hanc fortitudinem, de qua loquimur, temperantia adiuncta, quae sit moderatrix omnium commotionum, quid potest ad beate vivendum deesse ei, quem fortitudo ab aegritudine et a metu vindicet, temperantia cum a libidine avocet, tum insolenti alacritate gestire non sinat?
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, 5권 42:6)
itaque eam tergiversari non sinent secumque rapient, ad quemcumque ipsae dolorem cruciatumque ducentur.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, 5권 81:1)
nam et obscenas voluptates, de quibus multa ab illis habetur oratio, facilis communis in medio sitas esse dicunt, easque si natura requirat, non genere aut loco aut ordine, sed forma aetate figura metiendas putant, ab isque abstinere minime esse difficile, si aut valetudo aut officium aut fama postulet, omninoque genus hoc voluptatum optabile esse, si non obsit, prodesse numquam.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, 5권 94:2)
quocirca corpus gaudere tam diu, dum praesentem sentiret voluptatem, animum et praesentem percipere pariter cum corpore et prospicere venientem nec praeteritam praeterfluere sinere.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, 5권 96:1)
Cur igitur divitiae desiderentur, aut ubi paupertas beatos esse non sinit?
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, 5권 102:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION