라틴어 문장 검색

et ab Augusti circumspectione non defluat quod Tuscana tyrannis in dilationis fiducia confortatur, et cotidie malignantium cohortando superbiam vires novas accumulat, temeritatem temeritati adiciens. 16.
(단테 알리기에리, Epistolae 50:2)
Hee tibi erunt artes, pacique inponere morem, parcere subiectis et debellare superbos. 10.
(단테 알리기에리, De monarchia, Liber Secundus 19:4)
Summus nanque Pontifex, domini nostri Iesu Cristi vicarius et Petri successor, cui non quicquid Cristo sed quicquid Petro debemus, zelo fortasse clavium, necnon alii gregum cristianorum pastores, et alii quos credo zelo solo matris Ecclesie promoveri, veritati quam ostensurus sum de zelo forsan—ut dixi—non de superbia contradicunt. 8.
(단테 알리기에리, De monarchia, Liber Tertius 3:16)
3. Ecce, lector, quod vel oblitus homo vel vilipendens disciplinas priores, et avertens oculos a vibicibus que remanserant, tertio insurrexit ad verbera, per superbam stultitiam presumendo.
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER PRIMUS 43:1)
3. Sed hec fama trinacrie terre, si rccte signum ad quod tendit inspiciamus, videtur tantum in obproprium ytalorum principum remansisse, qui non heroico more sed plebeio secuntur superbiam.
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER PRIMUS 98:1)
Stilo equidem tragico tunc uti videmur, quando cum gravitate sententie tam superbia carminum quam constructionis elatio et excellentia vocabulorum concordat.
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER SECUNDUS 50:2)
quapropter ad superbiam carminum festinemus.
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER SECUNDUS 56:2)
3. Quorum omnium endecasillabum videtur esse superbius, tam temporis occupatione quam capacitate sententie, constructionis et vocabulorum;
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER SECUNDUS 58:1)
8. Et sic, recolligentes predicta, endecasillabum videtur esse superbissimum carmen:
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER SECUNDUS 78:1)
quibus in literis, amici ducisque vice fungens, militibus praefectisque Americanis superbiam insitam, virtutemque quam saepenumero arduis in rebus jam antea praestiterant, concitare est conatus.
(프란키스 글라스, Washingtonii Vita, CAPUT DUODECIMUM.24)
Nec ira, nec studium partium nec superbia, nec ambitio eum a recto unquam flectere potuit.
(프란키스 글라스, Washingtonii Vita, CAPUT VICESIMUM PRIMUM.78)
Religionem, enim, sine severitate, dignitatem sine superbia, modestiam sine diffidentia, fortitudinem sine temeritate, comitatem sine familiaritate, exercere poterat.
(프란키스 글라스, Washingtonii Vita, CAPUT VICESIMUM PRIMUM.114)
Superbia, enim, ejus major erat, quam ut superiorem ullum ferre posset.
(프란키스 글라스, Washingtonii Vita, CAPUT VICESIMUM SECUNDUM.53)
plures, insuper, apud Gallos, provenere scriptores, qui nobilitatis et clericorum superbiam et crudelitem insectari, et palam reprehendere, non dubitaverunt.
(프란키스 글라스, Washingtonii Vita, CAPUT VICESIMUM SECUNDUM.155)
Verum age et his, qui se lectori credere maluntquam spectatoris fastidia ferre superbi, curam redde breuem, si munus Apolline dignumuis complere libris et uatibus addere calcar,ut studio maiore petant Helicona uirentem.
(호라티우스의 두번째 편지, 194)

SEARCH

MENU NAVIGATION