-
manifeste declarans amicitiam aeternam esse, si vera est;
- (DE AMICITIA, CAPUT II. Inter quos sit amicitia vera. 2:33)
-
si autem esse desierit, nec veram fuisse cum videretur existere. Ivo.
- (DE AMICITIA, CAPUT II. Inter quos sit amicitia vera. 2:34)
-
sed nec eum verae amicitiae gustasse delicias qui vel laesus desiit diligere quem semel amavit.
- (DE AMICITIA, CAPUT II. Inter quos sit amicitia vera. 2:39)
-
"Amicitia quae desinere potest, numquam vera fuit" (Epist.
- (DE AMICITIA, CAPUT II. Inter quos sit amicitia vera. 2:43)
-
Nec mirum si inter ethnicos verae virtutis rari fuerunt sectatores, qui virtutum largitorem et Dominum nesciebant, de quo scriptum est:
- (DE AMICITIA, CAPUT II. Inter quos sit amicitia vera. 3:1)
-
Nonne, secundum tullianam diffinitionem, verae amicitiae virtute pollebant, de quibus scriptum est:
- (DE AMICITIA, CAPUT II. Inter quos sit amicitia vera. 3:5)
-
Patiamur tamen ut propter quamdam quae in affectibus sentitur similitudinem, etiam illae amicitiae quae verae non sunt, amicitiae nuncupentur;
- (DE AMICITIA, CAPUT II. Inter quos sit amicitia vera. 3:38)
-
dum tamen ab illa quae spiritalis est, et ideo vera, certis indiciis distinguantur.
- (DE AMICITIA, CAPUT II. Inter quos sit amicitia vera. 3:39)
-
quippe quae semper cum fortuna mutatur, et sequitur marsupium.
- (DE AMICITIA, CAPUT II. Inter quos sit amicitia vera. 4:12)
-
Attamen huius amicitiae vitiosae principium quosdam plerumque ad quamdam verae amicitiae provehit portionem;
- (DE AMICITIA, CAPUT II. Inter quos sit amicitia vera. 4:19)
-
Attamen vera amicitia nullo modo dicenda est, quae commodi temporalis causa suscipitur, et servatur.
- (DE AMICITIA, CAPUT II. Inter quos sit amicitia vera. 4:21)
-
Amicitia enim spiritalis quam veram dicimus, non utilitatis cuiusque mundialis intuitu, non qualibet extra nascente causa, sed ex propriae naturae dignitate, et humani pectoris sensu desideratur;
- (DE AMICITIA, CAPUT II. Inter quos sit amicitia vera. 4:22)
-
In ipsa namque vera amicitia itur proficiendo, et fructus capitur perfectionis illius dulcedinem sentiendo.
- (DE AMICITIA, CAPUT II. Inter quos sit amicitia vera. 4:27)
-
quae amicitiae pulcherrimo nomine palliata, lege et praeceptis a vera amicitia fuerant distinguenda;
- (DE AMICITIA, CAPUT IV. Amicitiae origo et progressus. 2:4)
-
amicitia quae desinere potest, numquam vera fuit.
- (DE AMICITIA, CAPUT IV. Amicitiae origo et progressus. 2:35)