라틴어 문장 검색

Fabius Verrucosus beneficium ab homine dure aspere datum panem lapidosum vocabat, quem esurienti accipere necessarium sit, esse acerbum.
(세네카, 행복론, Liber II 26:1)
Is cum ab amicis conferentibus ad impensam ludorum pecunias acciperet, magnam pecuniam a Fabio Persico missam non accepit et obiurgantibus iis, qui non aestimant mittentes, sed missa, quod repudiasset :
(세네카, 행복론, Liber II 96:2)
Et Fabius, qui ' cunctando restituit rem,' temerarius est ?
(세네카, 행복론, Liber IV 126:7)
Quid nuper Fabium Persicum, cuius osculum etiam impudici denotabant, sacerdotem non in uno collegio fecit nisi Verrucosi et Allobrogici et illi trecenti, qui hostium incursioni pro re publica unam domum obiecerant ?
(세네카, 행복론, Liber IV 143:3)
Sed cum annum quadragensimum transisset et in Gallia moraretur, delatum est ad eum indicium L. Cinnam, stolidi ingenii virum, insidias ei struere ;
(세네카, ad Neronem Caesarem: de clementia, Liber I 52:1)
Cedo, si spes tuas solus impedio, Paulusne te et Fabius Maximus et Cossi et Servilii ferent tantumque agmen nobilium non inania nomina praeferentium, sed eorum, qui imagini- bus suis decori sint ?"
(세네카, ad Neronem Caesarem: de clementia, Liber I 60:7)
nam et Dionysius maior iure meritoque praeferri multis regibus potest, et L. Sullam tyrannum appellari quid prohibet, cui occidendi finem fecit inopia hostium ?
(세네카, ad Neronem Caesarem: de clementia, Liber I 73:6)
Quo alio Fabius affectas imperii vires recreavit, quam quod cunctari et trahere et morari sciit, quae omnia irati nesciunt ?
(세네카, 노여움에 대하여, Liber I 66:1)
Perierat imperium, quod tunc in extremo stabat, si Fabius tantum ausus esset quantum ira suadebat :
(세네카, 노여움에 대하여, Liber I 66:2)
Turpissimam aiebat Fabius imperatori excusationem esse :
(세네카, 노여움에 대하여, Liber II 169:4)
parvaque iam magnis admoram fontibus ora (unde pater sitiens Ennius ante bibit, et cecinit Curios fratres et Horatia pila, regiaque Aemilia vecta tropaea rate, victricisque moras Fabii pugnamque sinistram Cannensem et versos ad pia vota deos, Hannibalemque Lares Romana sede fugantis, anseris et tutum voce fuisse Iovem), cum me Castalia speculans ex arbore Phoebus sic ait aurata nixus ad antra lyra:
(섹스투스 프로페르티우스, 비가, 3권, poem 32)
uerbera pellitus saetosa mouebat arator, unde licens Fabius sacra Lupercus habet.
(섹스투스 프로페르티우스, 비가, 4권, poem 113)
dignus cui cederet uni Sulla acie, genio Fabius, pietate Metellus, Appius eloquio, vi Fulvius, arte Camillus, si praefecturae quantus moderetur honorem vir quaeras, tendit patulos qua Gallia fines, vix habuit mores similes cui teste senatu in se etiam tractum commiserat Vlpius ensem, qui dictat modo iura Getis, sub iudice vestro pellitus ravum praeconem suspicit hostis.
(시도니우스 아폴리나리스, Carmina, Panegyricus 237)
"post damna Ticini ac Trebiae trepidans raptim respublica venit ad Fabium;"
(시도니우스 아폴리나리스, Carmina, Panegyricus 236)
sic quondam Quintum Fabium magistrum equitum dictatorio rigori et Papirianae superbiae favor publicus praetulit;
(시도니우스 아폴리나리스, 편지들, 2권, Sidonius Felici suo salutem 2:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION