라틴어 문장 검색

nostros Gracchos, Ti.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 의무론, Liber Secundus 106:4)
, tum Cato:
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 의무론, Liber Secundus 117:12)
P. Scipionem, M. fili, eum, qui primus Africanus appellatus est, dicere solitum scripsit Cato, qui fuit eius fere aequalis, numquam se minus otiosum esse, quam cum otiosus, nec minus solum, quam cum solus esset.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 의무론, LIBER TERTIUS 2:1)
nemo enim horum sic sapiens, ut sapientem volumus intellegi, nec ii, qui sapientes habiti et nominati, M. Cato et C. Laelius, sapientes fuerunt, ne illi quidem septem, sed ex mediorum officiorum frequentia similitudinem quandam gerebant speciemque sapientium.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 의무론, LIBER TERTIUS 20:3)
Ut, cum in arce augurium augures acturi essent iussissentque Ti.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 의무론, LIBER TERTIUS 83:1)
M. Cato sententiam dixit, huius nostri Catonis pater (ut enim ceteri ex patribus, sic hic, qui illud lumen progenuit, ex filio est nominandus) - is igitur iudex ita pronuntiavit:
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 의무론, LIBER TERTIUS 83:5)
Ego etiam cum Catone meo saepe dissensi;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 의무론, LIBER TERTIUS 112:2)
Eodemque tempore Ti.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 의무론, LIBER TERTIUS 141:4)
sed ut reliqua praetermittam, omnium mihi videor, exceptis, Crasse, vobis duobus, eloquentissimos audisse Ti.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER PRIMVS 38:2)
Quid vero ille [M.] Cato?
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER PRIMVS 171:1)
egregie cordatus homo, catus Aelius Sextus, multique praeterea, qui, cum ingenio sibi auctore dignitatem peperissent, perfecerunt ut in respondendo iure auctoritate plus etiam quam ipso ingenio valerent.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER PRIMVS 198:3)
qui quibus rebus utilitas rei publicae pareretur augereturque, teneret eisque uteretur, hunc rei publicae rectorem et consili publici auctorem esse habendum, praedicaremque P. Lentulum principem illum et Ti.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER PRIMVS 211:2)
multum inter se distant istae facultates longeque sunt diversae atque seiunctae neque eadem ratione ac via M. Cato, P. Africanus, Q. Metellus, C. Laelius, qui omnes eloquentes fuerunt, orationem suam et rei publicae dignitatem exornabant.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER PRIMVS 215:2)
idemque Servium Galbam, quem hominem probe commeminisse se aiebat, pergraviter reprehendere solebat, quod is, L. Scribonio quaestionem in eum ferente, populi misericordiam concitasset, cum M. Cato, Galbae gravis atque acer inimicus, aspere apud populum Romanum et vehementer esset locutus, quam orationem in Originibus suis exposuit ipse.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER PRIMVS 227:2)
' 'Atqui, ne nostros contemnas,' inquit Antonius, 'Graeci quoque ipsi sic initio scriptitarunt, ut noster Cato, ut Pictor, ut Piso;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER SECUNDUS 51:6)

SEARCH

MENU NAVIGATION