라틴어 문장 검색

Quo in genere semper prior debebit esse defensio, primum quia natura potior est salus nostra quam adversarii pernicies, deinde quod plus habebimus in accusatione auctoritatis, si prius de innocentia nostra constiterit, postremum, quod ita demum duplex causa erit.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber VII 92:1)
aut enim totam causam nostram cum tota adversarii causa componimus aut singula argumenta cum singulis.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber VII 93:3)
Et sive invicem accusant, sive crimen reus citra accusationem in adversarium vertit (ut Roscius in accusatores suos, quamvis reos non fecisset), sive in ipsos, quos sua manu periisse dicemus, factum deflectitur, lion aliter quam in iis quae mutuam accusationem habent utriusque partis argumenta inter se comparantur.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber VII 93:9)
nam ut illic factum in adversarium transferentium, ita hic sibi vindicantium personae, causae, facultates, tempora, instrumenta, testimonia comparantur.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber VII 96:4)
facta autem interim magis prosunt nostra, interim aliena, ut si quid, quod pro nobis sit, adversarius fecit;
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber VII 117:4)
nam et in foro aliqua, quando adversarius probare non poterit, desiderabo.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber VII 125:3)
dicet enim adversarius, servire eum servitutem aut eo iure quo servum.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber VII 155:1)
est et illa ex causis facti ducta defensio priori contraria, in qua neque factum ipsum per se, ut in absoluta quaestione, defenditur neque ex contrario facto, sed ex aliqua utilitate aut rei publicae aut hominum multorum aut etiam ipsius adversarii, nonnunquam et nostra, si modo id erit, quod facere nostra causa fas sit;
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber VII 173:1)
In ea aut uterque suam interpretationem confirmat, adversarii subvertit:
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber VII 218:2)
ubi adsumendum prooemium, ubi omittendum, ubi utendum expositione continua, ubi partita, ubi ab initiis incipiendum, ubi more Homerico e mediis vel ultimis, ubi omnino non exponendum, quando a nostris, quando ab adversariorum propositionibus incipiamus, quando a firmissimis probationibus, quando a levioribus;
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber VII 275:1)
ut in eo ipso, in quo reprehendatur, culpam in adversarium conferat;
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber IX 44:6)
ut saepe cum iis qui audiunt, nonnunquam etiam cum adversario quasi deliberet;
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber IX 44:7)
A quo schemate non procul abest illa, quae dicitur communicatio, cum aut ipsos adversarios consulimus, ut Domitius Afer pro Cloatilla:
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber IX 67:3)
paene idem fons est illius, quam permissionem vocant, qui communicationis, cum aliqua ipsis iudicibus relinquimus aestimanda, aliqua nonnunquam adversariis quoque, ut Calvus Vatinio, perfrica frontem et dic te digniorem, qui praetor fieres, quam Catonem.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber IX 72:1)
his et adversariorum cogitationes velut secum loquentium protrahimus (qui tamen ita demum a fide non abhorrent, si ea locutos finxerimus, quae cogitasse eos non sit absurdum), et nostros cum aliis sermones et aliorum inter se credibiliter introducimus, et suadendo, obiurgando, querendo, laudando, personas idoneas damus.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber IX 77:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION