라틴어 문장 검색

Imperator vero iratus dixit:
(Andreas Bergomas, Chronicon, 1124)
Mane autem facto, coligit imperator sapientes, prout si subito poterant, conflictum habentes de hac verba contra archiepiscopus.
(Andreas Bergomas, Chronicon, 1129)
Imperator vero manum in terra ponens, veniam petivit, et gratiam filii sui reddidit.
(Andreas Bergomas, Chronicon, 1140)
Sequenti autem mense Iunio Hludowicus imperator defunctus est, suosque dies finivit in pace.
(Andreas Bergomas, Chronicon, 1152)
Multa fatigatio Langobardi et oppressio a Sclavorum gens sustinuit, usque dum imperator Foroiulanorum Ebherardo principem constituit.
(Andreas Bergomas, Chronicon, 132)
De Burgundia vero surrexit quidam dictus Hupert nomine, qui aliquanto tempore domno imperatori Hludowici se fidelissimo esse dicebat;
(Andreas Bergomas, Chronicon, 134)
postmodum cum Burgundionibus adiunctus, suorum fines rebellare disponebat, oblitus est tantorum beneficiorum quae ei imperator tribuit, et sacramenta quas dederat irrita fecit.
(Andreas Bergomas, Chronicon, 135)
Hoc fuit tempus domni Hludowici imperatoris anno 10.
(Andreas Bergomas, Chronicon, 1310)
reliqui in castro qui dicitur Bari se fortiter munierunt, ubi domnus imperator per quinque annos eos cum Franci et Langobardi et ceteris nacionum suorum fidelium possidens, simul etiam cum sua coniuge Angelberga nomine et multi eorum similiter.
(Andreas Bergomas, Chronicon, 1315)
Domine imperator, vestri esse volumus, et per vestram defensionem salvi fore confidimus.
(Andreas Bergomas, Chronicon, 142)
Oto vero et praedicti episcopi et suorum secutores triumphatores reversi sunt ad domno imperatore.
(Andreas Bergomas, Chronicon, 1413)
Imperator vero magnum gavisus est gaudium, honorem dignitatis eorum tribuit.
(Andreas Bergomas, Chronicon, 1414)
Hoc consilium domno imperatori nunciatum est.
(Andreas Bergomas, Chronicon, 156)
Sequenti mense Februario, quinto expleto anno quod Bari possessas habebat, domnus imperator comprehendit soldanus, et reliqui Sarracini ibi consistentibns interemit, anno 21.
(Andreas Bergomas, Chronicon, 1518)
Nunciatum id est domno imperatori, qui statim mittens principibus suis Hunroch, Agefrid et Boso, cum electa manu Francorum et Langobardorum vel ceterorum nationes.
(Andreas Bergomas, Chronicon, 1529)

SEARCH

MENU NAVIGATION