도구

도구

라틴어 문장 검색

quid hic contumeliosum est, si vir consularis aurum et margaritas osculatus est alioquin nullam partem in corpore eius electurus, quam purius oscularetur ?
(세네카, 행복론, Liber II 48:5)
Parum enim foede furioseque insolens fuerat, qui de capite consularis viri soccatus audiebat, nisi in os senatoris ingessisset imperator epigros suos !
(세네카, 행복론, Liber II 49:4)
Cum illi Rebilus consularis, homo eiusdem infamiae, maiorem summam misisset instaretque, ut accipi iuberet :
(세네카, 행복론, Liber II 97:1)
Adice, ut idem patrem reum defendat et conspirationi inimicorum potentium eripiat, ut alterum illi consulatum ac tertium aliosque honores etiam consularibus concupiscendos congerat, ut pauperi raptas belli iure opes tradat et, quod est militaribus viris speciosissimum, divitem illum spoliis etiam hostilibus faciat.
(세네카, 행복론, Liber III 152:1)
sic evenit, ut circa consularia occupato comitia aut sacerdotiorum candidato quaesturae suffragator excideret.
(세네카, 행복론, Liber VII 138:5)
Brutus in eo libro, quem de virtute composuit, ait se Marcellum vidisse Mytilenis exulantem et, quantum modo natura hominis pateretur, beatissime viventem neque umquam cupidiorem bonarum artium quam illo tempore.
(세네카, De Consolatione ad Helvium, Liber XII, ad Helviam matrem: de consolatione 57:1)
O fortunatiorem Marcellum eo tempore, quo exilium suum Bruto adprobavit, quam quo rei publicae consulatum !
(세네카, De Consolatione ad Helvium, Liber XII, ad Helviam matrem: de consolatione 58:1)
Illi quidem reditum impetravit senatus publicis precibus tam sollicitus ac maestus, ut omnes illo die Bruti habere animum viderentur et non pro Marcello sed pro se deprecari, ne exules essent, si sine illo fuissent ;
(세네카, De Consolatione ad Helvium, Liber XII, ad Helviam matrem: de consolatione 59:2)
Brutus sine Marcello reverti se doluit, Caesar erubuit.
(세네카, De Consolatione ad Helvium, Liber XII, ad Helviam matrem: de consolatione 59:6)
Num dubitas, quin se ille Marcellus tantus vir sic ad tolerandum aequo animo exilium saepe adhortatus sit :
(세네카, De Consolatione ad Helvium, Liber XII, ad Helviam matrem: de consolatione 60:1)
Bene ergo exilium tulit Marcellus nec quicquam in animo eius mutavit loci mutatio, quamvis eam paupertas sequeretur.
(세네카, De Consolatione ad Helvium, Liber XII, ad Helviam matrem: de consolatione 63:1)
Octavia Marcellum, cui et avunculus et socer incumbere coeperat, in quem onus imperii reclinare, adulescentem animo alacrem, ingenio potentem, sed frugalitatis continentiaeque in illis aut annis aut opibus non mediocriter admirandae, patientem laborum, voluptatibus alienum, quantumcumque imponere illi avunculus et, ut ita dicam, inaedificare voluisset, laturum ;
(세네카, De Consolatione ad Marciam, L. Annaei Senecae dialogorum Liber VI: ad Marciam, De Consolatione 13:2)
Tenebris et solitu- dini familiarissima, ne ad fratrem quidem respiciens, carmina celebrandae Marcelli memoriae composita aliosque studiorum honores reiecit et aures suas adversus omne solacium clusit.
(세네카, De Consolatione ad Marciam, L. Annaei Senecae dialogorum Liber VI: ad Marciam, De Consolatione 14:6)
Di boni, hoc virum audire, principem scire et usque eo licentiam pervenisse, ut, non dico consulari, non dico amico, sed tantum marito princeps et adulterium suum narret et fastidium!
(세네카, De Constantia, Liber II ad Serenum nec iniuriam nec contumeliam accipere sapientem (De Constantia Sapientis) 94:3)
Papinium, cui pater erat consularis, Betilienum Bassum quaestorem suum, procuratoris sui filium, aliosque et senatores et equites Romanos uno die flagellis cecidit, torsit, non quaestionis sed animi causa;
(세네카, 노여움에 대하여, Liber III 112:3)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION