라틴어 문장 검색

propter quod Hercules facturus sacrum detestatus est praesentiam feminarum, et Potitio ac Pinario sacrorum custodibus iussit ne mulierem interesse permitterent.
(Macrobii Saturnalia, Liber I, XII. 28:2)
et duos priores solem ac lunam intellegi volunt, quod sol auctor spiritus caloris ac luminis humanae vitae genitor et custos est, et ideo nascentis δαίμων, id est deus, creditur:
(Macrobii Saturnalia, Liber I, XIX. 17:2)
Nam, cum ab hospite suo P. Mallio rogaretur ut decurionatum privigno eius expediret, adsistente frequentia disict:
(Macrobii Saturnalia, Liber II, III. 11:2)
quasi ministros eorum sacri custodes vocari.
(Macrobii Saturnalia, Liber III, VI. 14:3)
At Triviae custos iamdudum in montibus Opis id est ministra;
(Macrobii Saturnalia, Liber III, VI. 15:2)
nisi forte custodem dixit eam quae se prohibuerit et continuerit a sacris, ut ipse alibi:
(Macrobii Saturnalia, Liber III, VI. 15:3)
Et custos furum atque avium cum falce saligna Hellespontiaci servet tutela Priapi.
(Macrobii Saturnalia, Liber III, VI. 15:4)
Hic utique custodem prohibitorem avium furumque significat.
(Macrobii Saturnalia, Liber III, VI. 15:5)
Praenestini et Lanuvini hospites.
(Macrobii Saturnalia, Liber III, XVIII. 6:3)
Nec non et gemini custodes limine in ipso Praecedunt, gressumque canes comitantur herilem.
(Macrobii Saturnalia, Liber V, VIII. 6:4)
Tu, ne qua manus se attollere nobis A tergo possit, custodi et consule longe.
(Macrobii Saturnalia, Liber V, IX. 8:6)
At Trivia custos iamdudum in montibus Opes
(Macrobii Saturnalia, Liber V, XXII. 2:3)
Caprigenumque pecus nullo custode per herbas.
(Macrobii Saturnalia, Liber VI, V. 14:1)
Nam, si Homeri latentem prudentiam scruteris altius, delinimentum illud quod Helena vino miscuit, Νηπενθές τ’ ἄχολόν τε κακῶν ἐπίληθον ἁπάντων, non herba fuit, non ex India sucus, sed narrandi oportunitas quae hospitem moeroris oblitum flexit ad gaudium.
(Macrobii Saturnalia, Liber VII, I. 18:1)
4. Custos terre hujusmodi heredis qui infra etatem fuerit, non capiat de terra heredis nisi racionabiles exitus, et racionabiles consuetudines, et racionabilia servicia, et hoc sine destructione et vasto hominum vel rerum;
(Magna Carta 6:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION