라틴어 문장 검색

Quae tibi tua detraximus bona?
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Secundus, III 1:5)
Adde quod felicissimi cuiusque delicatissimus sensus est, et nisi ad nutum cuncta suppetant omnis aduersitatis insolens minimis quibusque prosternitur:
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Secundus, VII 2:16)
adeo perexigua sunt quae fortunatissimis beatitudinis summam detrahunt.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Secundus, VII 2:17)
Additur saeuo gladius ueneno!
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Secundus, XII 17:1)
Adde quod hoc ipsum breuis habitaculi saeptum plures incolunt nationes lingua, moribus, totius uitae distantes, ad quas tum difficultate itinerum tum loquendi diuersitate tum commercii insolentia non modo fama hominum singulorum sed ne urbium quidem peruenire queat.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Secundus, XIII 1:11)
Addamus igitur sufficientiae potentiaeque reuerentiam, ut haec tria unum esse iudicemus.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, XVII 1:16)
Addamus, si quidem uera uolumus confiteri.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, XVII 1:17)
Addas, inquit, hoc omnibus licet.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, XIX 4:1)
Detrahat si quis superbis uani tegmina cultus,
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quartus, IV 4:1)
Hic lupis nuper additus
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quartus, VI 13:1)
Detrahunt hominem sibi
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quartus, VI 36:1)
— Si igitur, inquit, miseriae cuiuspiam bonum aliquid addatur, nonne felicior est eo cuius pura ac solitaria sine cuiusquam boni ammixtione miseria est?
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quartus, VII 3:5)
nihil opus est iudice praemium deferente, tu te ipse excellentioribus addidisti;
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quartus, VII 6:3)
Addere partes.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quintus, VI 31:1)
Num enim quae praesentia cernis aliquam eis necessitatem tuus addit intuitus?
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quintus, XI 3:5)

SEARCH

MENU NAVIGATION