라틴어 문장 검색

Hoc autem facilius cognoscitur ex lectione Platonis in libris de republica eo loco, qui nuptialis dicitur, quem ex persona musarum philosophus introducit.
(보이티우스, De Arithmetica, Liber secundus, Quod superficies una tantum in proportionalitatibus medietate iungantur, solidi vero numeri duabus medietatibus in medio collocatis 1:34)
Disponamus igitur cunctas medietates in ordinem, ut, cuiusmodi omnes sint, facillime possit intellegi.
(보이티우스, De Arithmetica, Liber secundus, Dispositio decem medietatum 1:1)
Sui paulisper oblitus est. Recordabitur facile, si quidem nos ante cognouerit;
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Primus, IV 1:11)
Gaudetis enim res sese aliter habentes falsis compellare nominibus, quae facile ipsarum rerum redarguuntur effectu;
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Secundus, XI 2:11)
cum uero ad ea quae mouet atque disponit refertur, fatum a ueteribus appellatum est. Quae diuersa esse facile liquebit si quis utriusque uim mente conspexerit;
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quartus, XI 2:5)
Igitur uti est ad intellectum ratiocinatio, ad id quod est id quod gignitur, ad aeternitatem tempus, ad punctum medium circulus, ita est fati series mobilis ad prouidentiae stabilem simplicitatem.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quartus, XI 3:6)
Quod hinc facile perpendas licebit:
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quintus, VII 3:3)
aliter enim essent figmentum intellectus;
(Boethius De Dacia, DE MUNDI AETERNITATE, 6 41:3)
Sicut enim Deus aeterno intellectu potest nova intelligere, licet illa respectu sui non sint nova, sic aeterna voluntate potest nova agere.
(Boethius De Dacia, DE MUNDI AETERNITATE, 11 78:3)
Nec credas quod philosophus qui vitam suam posuit in studio sapientiae, contradixit veritati fidei catholicae in aliquo, sed magis studeas, quia modicum habes intellectum respectu philosophorum qui fuerunt et sunt sapientes mundi, ut possis intelligere sermones eorum.
(Boethius De Dacia, DE MUNDI AETERNITATE, 13 90:3)
Optima autem virtus hominis ratio et intellectus est;
(Boethius De Dacia, DE SUMMO BONO 1:6)
Ergo summum bonum quod est homini possibile debetur sibi secundum intellectum.
(Boethius De Dacia, DE SUMMO BONO 1:8)
tantum enim sunt dediti sensibus quod non quaerunt quod est bonum ipsius intellectus.
(Boethius De Dacia, DE SUMMO BONO 1:10)
” Divinum autem in homine vocat intellectum;
(Boethius De Dacia, DE SUMMO BONO 1:13)
si enim in homine aliquid divinum est, dignum est quod hoc sit intellectus.
(Boethius De Dacia, DE SUMMO BONO 1:14)

SEARCH

MENU NAVIGATION