도구

도구

라틴어 문장 검색

Nec tamen hic oculos falli concedimus hilum.
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Quartus 14:1)
Cetera de genere hoc mirande multa videmus, quae violare fidem quasi sensibus omnia quaerunt, ne quiquam, quoniam pars horum maxima fallit propter opinatus animi, quos addimus ipsi, pro visis ut sint quae non sunt sensibus visa;
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Quartus 16:2)
nec te fallit item quid corporis auferat et quid detrahat ex hominum nervis ac viribus ipsis perpetuus sermo nigrai noctis ad umbram aurorae perductus ab exoriente nitore, praesertim si cum summost clamore profusus.
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Quartus 19:7)
nec Veneres nostras hoc fallit;
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Quartus 37:23)
Cuius ego ingressus vestigia dum rationes persequor ac doceo dictis, quo quaeque creata foedere sint, in eo quam sit durare necessum nec validas valeant aevi rescindere leges, quo genere in primis animi natura reperta est nativo primum consistere corpore creta, nec posse incolumem magnum durare per aevum, sed simulacra solere in somnis fallere mentem, cernere cum videamur eum quem vita reliquit, quod super est, nunc huc rationis detulit ordo, ut mihi mortali consistere corpore mundum nativomque simul ratio reddunda sit esse;
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Quintus 2:1)
nec me animi fallit quam res nova miraque menti accidat exitium caeli terraeque futurum, et quam difficile id mihi sit pervincere dictis;
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Quintus 3:3)
etsi fallit enim divom genus humanumque, perpetuo tamen id fore clam diffidere debet;
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Quintus 39:10)
virga murmur omne conpescitur, et ne fortuita quidem verberibus excepta sunt:
(Macrobii Saturnalia, Liber I, XI. 14:3)
post rursus, ni fallor, immo ut nunc quoque retulisti, in sequentes Kalendas.
(Macrobii Saturnalia, Liber I, XV. 2:3)
luna τύχη, quia corporum praesul est quae fortuitorum varietate iactantur:
(Macrobii Saturnalia, Liber I, XIX. 17:3)
et, ni fallor, inveni, ut iocos veterum ac nobilium virorum edecumatos ex multiiugis libris relatione mutua proferamus.
(Macrobii Saturnalia, Liber II, I. 8:2)
Et primum illud non omiserim, in quo plerique falluntur:
(Macrobii Saturnalia, Liber III, II. 2:1)
Est profundam scientiam huius poetae in uno saepe reperire verbo, quod fortuito dictum vulgus putaret.
(Macrobii Saturnalia, Liber III, II. 7:1)
Nec nomen apud se, quod fortuitum esse poterat, vacare permittit:
(Macrobii Saturnalia, Liber III, VIII. 5:1)
Is quondam cum incederet elaboratus ad speciem, collegae de iniuriis diem dixit, quod sibi in angustiis obvius offensu fortuito structuram togae destruxerat:
(Macrobii Saturnalia, Liber III, XIII. 5:1)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION