라틴어 문장 검색

quis nisi Maeonides, Venerem Martemque ligatos narrat, in obsceno corpora prensa toro?
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 2권, poem 1175)
utque sedet vultu fassus Telamonius iram, inque oculis facinus barbara mater habet, sic madidos siccat digitis Venus uda capillos, et modo maternis tecta videtur aquis, bella sonant alii telis instructa eruditis, parsque tui generis, pars tua facta canunt, invida me spatio natura coercuit arto, ingenio vires exiguasque dedit, et tamen ille tuae felix Aeneidos auctor contulit in Tyrios arma virumque toros, nec legitur pars ulla magis de corpore toto, quam non legitimo foedere iunctus amor.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 2권, poem 1235)
nec natum in flamma vidisset, in arbore natas, cepisset genitor si Phaëthonta Merops.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 3권, poem 413)
ut genitor luctuque novo tardetur et, artus dum legit extinctos, triste moretur iter.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 3권, poem 914)
sic tua processus habeat fortuna perennes, sic ope non egeas ipse iuvesque tuos, sic aequet tua nupta virum bonitate perenni, incidat et vestro nulla querella toro;
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 4권, poem 59)
illi successit, quamvis sine crimine coniunx, non tamen in nostro firma futura toro.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 4권, poem 1038)
et iam complerat genitor sua fata novemque addiderat lustris altera lustra novem.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 4권, poem 1042)
nata pudicitia est, virtus probitasque, fidesque, at non sunt ista gaudia nata die, sed labor et curae fortunaque moribus impar, iustaque de viduo paene querella toro.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 5권, poem 523)
nam lucis genitor, verbi sator, auctor et ignis creditur extra oculos, ut apostolus edocet auctor, qui negat intuitu fontem Deitatis adiri, credite, nemo deum vidit, mihi credite, nemo.
(프루덴티우스, Apotheosis, section 327)
nusquam est genitor Deus absens, per verbum sed semper adest;
(프루덴티우스, Apotheosis, section 345)
quandoquidem non est genitor, nisi filius extet, nec vocitare patrem potis es quem germine fraudas, sed fortasse velis patriae pietatis honore despoliare Deum, contentus nomine nudo, quod Deus est, adimasque decus Patris et generis vim.
(프루덴티우스, Apotheosis, section 367)
nec Pater ipse autem qui Filius, ut, quia natum scimus ab innato, vere Pater et sata vere sit suboles, nec sit genitor sibi Filius ipse.
(프루덴티우스, Apotheosis, section 379)
unde in utroque operis forma indiscreta, nisi omnem vim maiestatis patriae generosus haberet Filius, idque Deus genitor, quod Filius, esset?
(프루덴티우스, Apotheosis, section 382)
hoc solum scimus, quod traditur esse Deum, quem non genitus genitor generaverit, unus et unum, integer integrum, non coeptum sed tamen ortum, et conperpetuum retro Patris et Patre natum, sed nec decisus Pater est, ut pars Patris esset Filius, extendens nec se substantia tractim produxit minuitque aliquid de numine pleno, dum mutata novum procudit portio Natum.
(프루덴티우스, Apotheosis, section 385)
et Deus et genitor lumenque et gloria semper ille fuit, nec post sibi contulit ut Pater esset, sic fit ut aeternum credamus cum Patre Christum, illo auctore satum, cui nullus praefuit auctor, haec tu si dubitas Nati mysteria Christi, perdite, catholica non es de plebe, sed unus de grege turifero, venerator Deucalionum, devotus cippo, ficulni stipitis unctor.
(프루덴티우스, Apotheosis, section 391)

SEARCH

MENU NAVIGATION