라틴어 문장 검색

Cotidie lacrimae, cotidie gemitus et, si quando repugnantem somnus imminens oppressisset, nuda humo vix ossa haerentia conlidebam.
(히에로니무스, 편지들, An Eustochium 7:4)
Ilico mens repleta torpescit et inrigata humus spinas libidinum germinat.
(히에로니무스, 편지들, An Eustochium 11:14)
Tuo lacte nutrita est, tuis educata visceribus in tuo adolevit sinu, tu illam sedula pietate servasti:
(히에로니무스, 편지들, An Eustochium 14:7)
post noctium crebras vigilias, post lacrimas, quas mihi praeteritorum recordatio peccatorum ex imis visceribus eruebat, Plautus sumebatur in manibus.
(히에로니무스, 편지들, An Eustochium 24:3)
Flectuntur genua super nudam humum et crebris lacrimis facies psimithio ante sordidata purgatur.
(히에로니무스, 편지들, Ad Marcellam 4:10)
Gaudet animus, exultant viscera, gestit affectus hoc te cupere esse post virum, quod sanctae memoriae mater tua Titiana multo fuit tempore sub marito.
(히에로니무스, 편지들, Ad Furiam De Viduitate Seruanda 1:2)
Quanto magis tu, et avunculus et episcopus, hoc est in carne et in spiritu pater, aves viscera tua et quasi a te divulsa suspiras!
(히에로니무스, 편지들, Ad Heliodorum Epitaphium Nepotiani 7:11)
Vel fiscellam texe iunco vel canistrum lentis plecte viminibus, satiatur humus, areolae aequo limite dividantur;
(히에로니무스, 편지들, Ad Rusticum Monachum 11:9)
Sanetus Exsuperius, Tolosae episcopus, viduae Sareptensis imitator, esuriens pascit alios et ore patiente ieiuniis fame torquetur aliena omnemque substantiam Christi visceribus erogavit.
(히에로니무스, 편지들, Ad Rusticum Monachum 20:8)
"ranarum viscera numquam inspexi;"
(유베날리스, 풍자, 1권, Satura III16)
"rusticus ille tuus sumit trechedipna, Quirine, et ceromatico fert niceteria collo, hic alta Sicyone, ast hic Amydone relicta, hic Andro, ille Samo, hic Trallibus aut Alabandis Esquilias dictumque petunt a vimine collem, viscera magnarum domuum dominique futuri, ingenium velox, audacia perdita, sermo promptus et Isaeo torrentior:"
(유베날리스, 풍자, 1권, Satura III26)
Montani quoque venter adest abdomine tardus, et matutino sudans Crispinus amomo quantum vix redolent duo funera, saevior illo Pompeius tenui iugulos aperire susurro, et qui vulturibus servabat viscera Dacis Fuscus marmorea meditatus proelia villa, et cum mortifero prudens Veiento Catullo, qui numquam visae flagrabat amore puellae, grande et conspicuum nostro quoque tempore monstrum, caecus adulator, dirusque a ponte satelles dignus Aricinos qui mendicaret ad axes blandaque devexae iactaret basia raedae.
(유베날리스, 풍자, 1권, Satura IV47)
miserum est aliorum incumbere famae, ne conlapsa ruant subductis tecta columnis, stratus humi palmes viduas desiderat ulmos.
(유베날리스, 풍자, 3권, Satura VIII36)
"numerentur deinde labores, an facile et pronum est agere intra viscera penem legitimum atque illic hesternae occurrere cenae?"
(유베날리스, 풍자, 3권, Satura IX17)
ponamus nimios gemitus, flagrantior aequo non debet dolor esse viri nec vulnere maior, tu quamvis levium minimam exiguamque malorum particulam vix ferre potes spumantibus ardens visceribus, sacrum tibi quod non reddat amicus depositum;
(유베날리스, 풍자, 5권, Satura XIII6)

SEARCH

MENU NAVIGATION