라틴어 문장 검색

quisve valet verbis tantum, qui fingere laudes pro meritis eius possit, qui talia nobis pectore parta suo quaesitaque praemia liquit?
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Quintus 1:2)
quo magis hic merito nobis deus esse videtur, ex quo nunc etiam per magnas didita gentis dulcia permulcent animos solacia vitae.
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Quintus 1:9)
Quare etiam atque etiam maternum nomen adepta terra tenet merito, quoniam genus ipsa creavit humanum atque animal prope certo tempore fudit omne quod in magnis bacchatur montibus passim, aëriasque simul volucres variantibus formis.
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Quintus 30:1)
idcircoque ei divinos honores esse decretos, et ob merita introitus et exitus aedium eidem consecratos.
(Macrobii Saturnalia, Liber I, IX. 2:2)
Urbinus postea restitutus monumentum ei fecit titulo scriptionis qui tantum meritum loqueretur adiecto.
(Macrobii Saturnalia, Liber I, XI. 16:4)
Phaedon ex cohorte Socratica Socratique et Platoni perfamiliaris adeo, ut Plato eius nomini librum illum divinum de inmortalitate animae dicaret, servus fuit forma atque ingenio liberali.
(Macrobii Saturnalia, Liber I, XI. 41:2)
ab his omnibus mensem Aprilem dici merito credendum est, quasi Aperilem, sicut apud Athenienses ἀνθεστηριών idem mensis vocatur ab eo quod hoc tempore cuncta florescant.
(Macrobii Saturnalia, Liber I, XII. 14:2)
merito boni consilii solem antistitem crediderunt.
(Macrobii Saturnalia, Liber I, XVIII. 17:3)
Propter quae merito videbatur dixisse Pompeius:
(Macrobii Saturnalia, Liber II, III. 8:6)
Ergo quod divinos honores sibi exegerat, merito dictus est a Virgilio contemptor deorum.
(Macrobii Saturnalia, Liber III, V. 11:1)
Non est inmortalitas in luctu vivere.
(Macrobii Saturnalia, Liber IV, IV. 25:4)
Dicas volo, inquit, doctorum maxime, quid sit quod, cum Virgilius anxie semper diligens fuerit in verbis pro causae merito vel atrocitate ponendis, incuriose et abiecte in his versibus verbum posuit:
(Macrobii Saturnalia, Liber VI, VII. 4:2)
ut vivat, ut decore vivat, et ut inmortalitas illi successione quaeratur.
(Macrobii Saturnalia, Liber VII, IX. 23:3)
Quod si caloris absit iniuria, tum demum potest lingua incolumi blandimento dulcedinem pro merito eius excipere.
(Macrobii Saturnalia, Liber VII, XII. 38:6)
Adde, quod ingrato meritorum iudice virtus Nostra perit.
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 5권 3:39)

SEARCH

MENU NAVIGATION