라틴어 문장 검색

Non minus sonus vocis in generibus gentium dispares et varias habet qualitates, ideo quod terminatio orientis et occidentis circa terrae librationem, qua dividitur pars superior et inferior mundi, habere videtur libratam naturali modo circumitionem, quam etiam mathematici ὁρίζοντα dicunt.
(비트루비우스 폴리오, 건축술에 관하여, LIBER SEXTUS, 1장16)
hi enim multa et grata a mathematicis rebus hominibus invenerunt.
(비트루비우스 폴리오, 건축술에 관하여, LIBER NONUS, 머리말42)
Uti autem Aristarchus Samius mathematicus vigore magno rationes varietatis disciplinis de eadem reliquit, exponam.
(비트루비우스 폴리오, 건축술에 관하여, LIBER NONUS, 2장10)
haec autem linea a mathematicis dicitur horizon.
(비트루비우스 폴리오, 건축술에 관하여, LIBER NONUS, 7장12)
vocabitur autem haec linea mathematicis rationibus axon.
(비트루비우스 폴리오, 건축술에 관하여, LIBER NONUS, 7장22)
ita ex eo intellectum est, qua regione adversarii specus agentes intra penetrare cogitabant.
(비트루비우스 폴리오, 건축술에 관하여, LIBER DECIMUS, 16장40)
(1,4) Quod ergo dicit Plato sementem animarum esse in stellis, ratione similitudinis, quae est in proportione intellectus humani ad intellectum inteligentiae caelestis, dictum est;
(알베르투스 마그누스, De Fato, Art. 5. In quo genere causae fatum incidat 9:1)
Hi duo oculi, Guillelmus illustrat, sunt ratio credens et amor qui unus oculus fiunt ut Deum contemplari possimus, cum intellectus fit «intellectus amoris illuminati».
(교황, 프란치스코, 회칙, 신앙의 빛 46:8)
Nam, etsi alie sunt essentie intellectum participantes, non tamen intellectus earum est possibilis ut hominis, quia essentie tales speties quedam sunt intellectuales et non aliud, et earum esse nichil est aliud quam intelligere quod est quod sunt;
(단테 알리기에리, De monarchia, Liber Primus 3:22)
eo quod digerant ea quae ingrediuntur intellectum, et corrigant pravam complexionem intellectus ipsius, quem omnino necesse est imbui et infici et demum perverti ac distorqueri ab incursibus quotidianis et consuetis.
(FRANCIS BACON, NOVUM ORGANUM, Liber Secundus 319:4)
Et cum ejus excellentia omnem longe exsuperet intellectum, propter intellectus autem, voces sunt institutae, quid mirum si intellectus transcendat, qui transcendit causas?
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber secundus 37:2)
Intellectum enim delectat intellegentem, et quanto intellectum magis fuerit mirabile et magis nobile, et quanto intellectus comprehendens fuerit maioris virtutis in comprehendendo perfecte, tanto delectatio intellectualis est maior.
(Boethius De Dacia, DE SUMMO BONO 2:4)
Quam quidem regulam sive legem particulares principes ab eo recipere debent, tanquam intellectus practicus ad conclusionem operativam recipit maiorem propositionem ab intellectu speculativo, et sub illa particularem, que proprie sua est, assummit et particulariter ad operationem concludit. 8.
(단테 알리기에리, De monarchia, Liber Primus 14:24)
Atque insuper cum tantus sit particularium numerus et quasi exercitus, isque ita sparsus et diffusus, ut intellectum disgreget et confundat, de velitationibus et levibus motibus et transcursibus intellectus non bene sperandum est;
(FRANCIS BACON, NOVUM ORGANUM, Liber Primus 245:1)
dicentes quidem verborum superfluam esse prolationem quam intelligentia non sequeretur, nec credi posse aliquid nisi primitus intellectum, et ridiculosum esse aliquem aliis predicare quod nec ipse nec illi quos doceret intellectu capere possent, Domino ipso arguente quod ceci essent duces cecorum.
(피에르 아벨라르, Abaelardi ad amicum suum consolataria epistola, DE LIBRO THEOLOGIE SUE ET PERSECUTIONE QUAM INDE SUSTINUIT A CONDISCIPULIS 1:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION