라틴어 문장 검색

nihil opus est iudice praemium deferente, tu te ipse excellentioribus addidisti;
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quartus, VII 6:3)
pro his enim qui graue quid acerbumque perpessi sunt miserationem iudicum excitare conantur, cum magis admittentibus iustior miseratio debeatur;
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quartus, VII 7:2)
Ipsi quoque improbi, si eis aliqua rimula uirtutem relictam fas esset aspicere uitiorumque sordes poenarum cruciatibus se deposituros uiderent, compensatione adipiscendae probitatis nec hos cruciatus esse ducerent defensorumque operam repudiarent ac se totos accusatoribus iudicibusque permitterent.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quartus, VII 7:5)
Magna uobis est, si dissimulare non uultis, necessitas indicta probitatis cum ante oculos agitis iudicis cuncta cernentis.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quintus, XI 4:25)
Et cum plures adortus esset, pulsus fugatusque inde discessisset nec tamen desisteret periclitari, forte incidit in navem in qua erant duo Titi Hispani adulescentes, tribuni legionis V quorum patrem Caesar in senatum legerat, et cum his T.
(카이사르, 아프리카 전기 28:3)
senatum autem oppidi custodia tenebat.
(카이사르, 아프리카 전기 87:6)
Cum propius Pontum finisque Gallograeciae accessisset, Deiotarus, tetrarches Gallograeciae tum quidem paene totius, quod ei neque legibus neque moribus concessum esse ceteri tetrarchae contendebant, sine dubio autem rex Armeniae minoris ab senatu appellatus, depositis regiis insignibus neque tantum privato vestitu sed etiam reorum habitu supplex ad Caesarem venit oratum ut sibi ignosceret, quod in ea parte positus terrarum quae nulla praesidia Caesaris habuisset exercitibus imperiisque [coactus] in Cn.
(카이사르, 알렉산드리아 전기 67:1)
neque enim se debuisse iudicem esse controversiarum populi Romani, sed parere praesentibus imperiis.
(카이사르, 알렉산드리아 전기 67:3)
Contra quem Caesar, cum plurima sua commemorasset officia quae consul ei decretis publicis tribuisset, cumque defensionem eius nullam posse excusationem eius imprudentiae recipere coarguisset, quod homo tantae prudentiae ac diligentiae scire potuisset quis urbem Italiamque teneret, ubi senatus populusque Romanus, ubi res publica esset, quis denique post L.
(카이사르, 알렉산드리아 전기 68:1)
Caesaris consulibus redditis aegre ab his impetratum est summa tribunorum plebis contentione, ut in senatu recitarentur;
(카이사르, 내란기, 1권 1:2)
ut vero ex litteris ad senatum referretur, impetrari non potuit.
(카이사르, 내란기, 1권 1:3)
Lentulus consul senatu rei publicae se non defuturum pollicetur, si audacter ac fortiter sententias dicere velint;
(카이사르, 내란기, 1권 1:6)
sin Caesarem respiciant atque eius gratiam sequantur, ut superioribus fecerint temporibus, se sibi consilium capturum neque senatus auctoritati obtemperaturum:
(카이사르, 내란기, 1권 1:7)
Pompeio esse in animo rei publicae non deesse, si senatus sequatur;
(카이사르, 내란기, 1권 1:10)
si cunctetur atque agat lenius, nequiquam eius auxilium, si postea velit, senatum imploraturum.
(카이사르, 내란기, 1권 1:11)

SEARCH

MENU NAVIGATION