도구

도구

라틴어 문장 검색

Nam cum de Hispanis scriberet, qui citra Hiberum colunt, verba haec posuit:
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Secundus, XXII 30:1)
' Russus ' enim color et 'ruber' nimirum a vocabulo ' rufi ' dicuntur neque proprietates eius omnes declarant, ξανθόσ autem et ἐρυθρόσ et πυρρόσ et κιρρόσ et φοῖνιξ habere quasdam distantias coloris rufi videntur, vel augentes eum vel remittentes vel mixta quadam specie temperantes.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Secundus, XXVI 7:1)
Quisquis, inquit, est pecuniae cupiens et corpore tamen est bene habito ac strenuo, aliarum quoque rerum vel studio vel exercitio eum teneri necessum est atque in sese colendo non aeque esse parcum.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Tertius, I 13:3)
et scruta quidem ut vendat scrutarius laudat, Praefractam strigilem, soleam inprobus dimidiatam.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Tertius, XIV 11:4)
quo in libro etiam undecimo mense aliquando nasci posse hominem dicit, eiusque sententiae tam de octavo quam de undecimo mense Aristotelem auctorem laudat.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Tertius, XVI 6:2)
Animus," inquit, "audientis philosophum, dum quae dicuntur utilia ac salubria sunt et errorum atque vitiorum medicinas ferunt, laxamentum atque otium prolixe profuseque laudandi non habet.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Quintus, I 3:1)
item esse compertum et creditum, Sauromatas, qui ultra Borysthenen fluvium longe colunt, cibum capere semper diebus tertiis, medio abstinere.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Nonus, IV 7:6)
Id etiam in isdem libris scriptum offendimus, quod postea in libro quoque Plinii Secundi Naturalis Historiae septimo legi, esse quasdam in terra Africa hominum familias voce atque lingua effascinantium, qui si impensius forte laudaverint pulchras arbores, segetes laetiores, infantes amoeniores, egregios equos, pecudes pastu atque cultu opimas, emoriantur repente haec omnia, nulli aliae causae obnoxia.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Nonus, IV 8:1)
sumptuosus, cupidus, elegans, vitiosus, inritus qui habebatur, is laudabatur;
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Undecimus, II 3:4)
Non miror, inquit, fuisse qui hos versus scriberet, cum fuerit qui laudaret;
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Duodecimus, II 6:2)
breviloquentiam in dicendo colit.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Duodecimus, II 8:3)
Ad hoc color quidam in his versibus tam reverendus est, suavitas tam tamque a fuco omni remota est, ut mea quidem sententia pro antiquis sacratisque amicitias legibus observandi, tenendi colendique sint.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Duodecimus, IV 4:1)
Eius igitur quem Cicero laudavit pater hic fuit M. Cato, cuius orationes feruntur inscriptae M. Catonis Nepotis.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Tertius Decimus, XX 5:1)
Laudo, inquit, te, mi fili, quod in tantula aetate, etiamsi hunc M. Catonem, de quo nunc quaeritur, quis fuerit ignoras, auditiuncula tamen quadam de Catonis familia aspersus es.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Tertius Decimus, XX 6:2)
Sed is non, ita ut dixisti, M. Catonis, praetorii viri, qui se Uticae occidit it quem Cicero laudavit, pater fuit;
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Tertius Decimus, XX 12:1)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION