도구

도구

라틴어 문장 검색

Amor societatis et sollicitudo de bono communi sunt excellens forma caritatis, quae pertinet non solum ad necessitudines inter personas, verum etiam principium est “grandium necessitudinum, scilicet socialium necessitudinum, oeconomicarum, politicarum”.
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 293:2)
Cum quis Dei vocationem agnoscit ut una cum aliis hos sociales processus moderetur, recordari debet hoc partem esse suae spiritalitatis, exercitationem esse caritatis atque hoc modo ad maturitatem pervenire et sanctificari.
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 293:7)
7. Hae de fide cogitationes – dum id continuatur quod Ecclesiae Magisterium de hac theologali virtute enuntiavit – iis adduntur quas Benedictus XVI in Litteris encyclicis de caritate et spe scripsit.
(교황, 프란치스코, 회칙, 신앙의 빛 10:1)
Fides, spes et caritas in mirabili quadam complicatione vim dynamicam constituunt christianae exsistentiae ad plenam cum Deo communionem obtinendam.
(교황, 프란치스코, 회칙, 신앙의 빛 11:2)
« Et nos, qui credidimus, novimus caritatem, quam habet Deus in nobis » (1 Io 4,16).
(교황, 프란치스코, 회칙, 신앙의 빛 24:11)
Hodie videri potest hominum unitas factibilis communi studio, mutua caritate, eiusdem sortis participatione, communi proposito.
(교황, 프란치스코, 회칙, 신앙의 빛 89:4)
Fidei manus ita ad caelum levantur, sed hoc evenit dum in caritate aedificant civitatem, necessitudinibus exstructam, quarum Dei amor est fundamentum.
(교황, 프란치스코, 회칙, 신앙의 빛 99:14)
Virtus fidei, spei et caritatis (cfr 1 Thess 1,3;
(교황, 프란치스코, 회칙, 신앙의 빛 111:3)
Una cum fide et caritate, spes nos proicit in futurum certum, quod in diverso prospectu ponitur pro vanis propositis mundi idolorum, sed novum impulsum novamque vim in cotidiana vita agenda tribuit.
(교황, 프란치스코, 회칙, 신앙의 빛 112:1)
videmus inlustres domos, sexu ex utroque nobiles, offerre votis pignera clarissimorum liberum.
(프루덴티우스, Peristephanon Liber, Hymnus in honorem Passionis Laurentii Beatissimi Martyris.160)
quem, cum amicissimum nobis tum eximio litterarum amore flagrantem, non propter haec modo (quamquam sint magna) dignissimum hoc mutuae inter nos caritatis pignore iudicabamus;
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber I 7:1)
nam neque haec esse in parte pronuntiationis negaverit quisquam, neque ipsam pronuntiationem ab oratore secernet, et certe, quod facere oporteat, non indignandum est discere, cum praesertim haec chironomia, quae est, ut nomine ipso declaratur, lex gestus, et ab illis temporibus heroicis orta sit et a summis Graeciae viris atque ipso etiam Socrate probata, a Platone quoque in parte civilium posita virtutum et a Chrysippo in praeceptis de liberorum educatione compositis non omissa.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber I 398:1)
in adoptionem dato redire in familiam liceat, si paler naturalis sine liberis decesserit.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber III 179:6)
obiicitur communiter a duobus, redire tibi in familiam non licet, non enim pater sine liberis decessit.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber III 185:1)
rursus eisdem colligit argumentis, non sine liberis patrem decessisse, quibus in petitione usus est, ut probaret esse se filium.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber III 186:1)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION