라틴어 문장 검색

cui sibila serpens poneret et saevae vellent servire novercae.
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Silvae, 2권, Glauctas Atedii melioris delicatus19)
hesternas, miserande, dapes moriturus inisti nobiscum, et gratae carpentem munera mensae errantemque toris mediae plus tempore noctis vidimus, adfatus etiam meditataque verba reddideras.
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Silvae, 2권, Psittacus eiusdem2)
ferte simul gemitus cognataque ducite flammis funera et hoc cunctae miserandum addiscite carmen:
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Silvae, 2권, Psittacus eiusdem9)
immitem credas iussisse novercam.
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Silvae, 3권, Hercules Surrentinus Pollii Felicis10)
cum prima novercae monstra manu premeres atque exanimata doleres.
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Silvae, 3권, Hercules Surrentinus Pollii Felicis17)
vix annus anhelat alter, et ingenti dives Tirynthius arce despectat fluctus et iunctae tecta novercae provocat et dignis invitat Pallada templis, iam placidae dant signa tubae, iam fortibus ardens fumat harena sacris, hos nec Pisaeus honores Iuppiter aut Cirrhae pater aspernetur opacae, nil his triste locis;
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Silvae, 3권, Hercules Surrentinus Pollii Felicis57)
longi tu sola laboris conscia, cumque tuis crevit mea Thebais annis, qualem te nuper Stygias prope raptus ad umbras, cum iam Lethaeos audirem comminus amnes, aspexi, tenuique oculos iam morte cadentes, scilicet exhausti Lachesis mihi tempora fati te tantum miserata dedit, superique potentes invidiam timuere tuam.
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Silvae, 3권, ecloga ad uxorem 15)
aequaevo cedere fratri mirarique patrem miseraeque ignoscere matri, admonuit fortuna domus, tibine illa nefanda pocula letalesque manu componere sucos evaluit, qui voce potes praevertere morsus serpentum atque omnes vultu placare novercas?
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Silvae, 5권, laudes Crispini Vetti Bolani filii26)
tuus ut mihi vultibus ignis inrubuit cineremque oculis umentibus hausi, vilis honos studiis, vix haec in munera solvo primum animum, tacitisque situm depellere curis nunc etiam labente manu nec lumine sicco ordior adclinis tumulo, quo molle quiescis iugera nostra tenens, ubi post Aeneia fata stellatus Latiis ingessit montibus Albam Ascanius, Phrygio dum pingues sanguine campos odit et infaustae regnum dotale novercae.
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Silvae, 5권, epicedion in patrem Suum15)
totidem Oetaeae Paphiaeque revisunt lampades et totiens nostros Tithonia questus praeterit et gelido spargit miserata flagello.
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Silvae, 5권, somnus5)
"hinc tumor, et longus fratri promittens exsul, ipse deum genitor tibi me miseratus ab alto mittit:"
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 2권39)
vita miserandus inerti damnatur;
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 2권283)
At vaga per dumos vacuique in pulvere campi magna parens iuvenum, gemini nunc funeris, Ide squalentem sublata comam liventiaque ora ungue premens - nec iam infelix miserandaque, verum terror inest lacrimis - , per et arma et corpora passim canitiem impexam dira tellure volutans quaerit inops natos omnique in corpore plangit.
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 3권51)
At gemitus Argia viri non amplius aequo corde ferens sociumque animo miserata dolorem, sicut erat laceris pridem turpata capillis et fletu signata genas, ad celsa verendi ibat tecta patris, parvumque sub ubere caro Thessandrum portabat avo iam nocte suprema ante novos ortus, ubi sola superstate plaustro Arctos ad oceanum fugientibus invidet astris.
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 3권285)
"o iam satis ulte cruentum exitium et multum placata minoribus umbra, quos miseranda fugis:"
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 4권272)

SEARCH

MENU NAVIGATION