라틴어 문장 검색

Quam simul ad duras religatam bracchia cautes vidit Abantiades (nisi quod levis aura capillos moverat et tepido manabant lumina fletu, marmoreum ratus esset opus), trahit inscius ignes et stupet et visae correptus imagine formae paene suas quatere est oblitus in aere pennas.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 4권 68:1)
Acer equus quondam magnaeque in pulvere famae degenerat palmas veterumque oblitus honorum ad praesepe gemit leto moriturus inerti.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 7권 46:7)
Nil agis, o frustra meritorum oblite meorum:
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 8권 11:32)
Udisque paludibus exit, oblitus et spumis et sparsus sanguine rictus, fulmineus, rubra suffusus lumina flamma.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 11권 44:9)
Ausum etiam Hectoreis solum concurrere telis se putat, oblitus regisque ducumque meique, nonus in officio et praelatus munere sortis.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 13권 24:3)
Nempe ille inmitis et ipsis horrendus silvis et visus ab hospite nullo impune et magni cum dis contemptor Olympi, quid sit amor, sensit validaque cupidine captus uritur, oblitus pecorum antrorumque suorum.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 13권 71:8)
vidi iterum veluti tormenti viribus acta vasta Giganteo iaculantem saxa lacerto et, ne deprimeret fluctus ventusve carinam, pertimui, iam me non esse oblitus in illa.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 14권 25:9)
Non tamen oblitae, quam multa pericula saepe pertulerint pelago, iactatis saepe carinis supposuere manus, nisi siqua vehebat Achivos:
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 14권 64:5)
Ne tamen oblitis ad metam tendere longe exspatiemur equis, caelum et quodcumque sub illo est, inmutat formas tellusque et quidquid in illa est:
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 15권 37:1)
ego ducere vana frena manu spumis albentibus oblita luctor et retro lentas tendo resupinus habenas.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 15권 42:10)
tunc subeunt curae, dum te lectusque locusque tangit et oblitam non sinit esse mei, et veniunt aestus, et nox inmensa videtur, fessaque iactati corporis ossa dolent?
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 4권, poem 37)
temporis oblitum dum me rapit impetus huius, excidit heu nomen quam mihi paene tuum!
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 4권, poem 54)
oblitusque mei ductaeque per otia vitae insolita cepi temporis arma manu;
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 4권, poem 1055)
lingua favens adsit, nostrorum oblita malorum, quae, puto, dedidicit iam bona verba loqui;
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 5권, poem 54)
in quibus est nemo, qui non coryton et arcum telaque vipereo lurida felle gerat, vox fera, trux vultus, verissima Martis imago, non coma, non ulla barba resecta manu, dextera non segnis fixo dare vulnera cultro, quem iunctum lateri barbarus omnis habet, vivit in his heu nunc, lusorum oblitus amorum, hos videt, hos vates audit, amice, tuus:
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 5권, poem 78)

SEARCH

MENU NAVIGATION