라틴어 문장 검색

hic, Anio Tiburne, fluis, Clitumnus ab Umbro tramite, et aeternum Marcius umor opus, Albanus lacus et foliis Nemorensis abundans, potaque Pollucis nympha salubris equo.
(섹스투스 프로페르티우스, 비가, 3권, poem 2211)
mi folia ex hedera porrige, Bacche, tua, ut nostris tumefacta superbiat Vmbria libris, Vmbria Romani patria Callimachi!
(섹스투스 프로페르티우스, 비가, 4권, poem 135)
Prosper conubio dies coruscat, quem Clotho niveis benigna pensis, albus quem picei lapillus Indi, quem pacis simul arbor et iuventae aeternumque virens oliva signet.
(시도니우스 아폴리나리스, Carmina, Sidonius Polemio suo salutem , Praefatio epithalamii dicti Polemio et Araneolae1)
hastam dextra tenet, nuper quam valle Aracynthi ipsa sibi posita Pallas protraxit oliva, hoc steterat genio, super ut vestigia divae labentes teneat Marathonia baca trapetas.
(시도니우스 아폴리나리스, Carmina, Epithalamium14)
amborum tum diva comas viridantis olivae pace ligat, nectit dextras ac foedera mandat, Nymphidius quae cernat avus.
(시도니우스 아폴리나리스, Carmina, Epithalamium70)
seu te praeruptis porrecta in rupibus Alpis succinctos gelido libantem caespite somnos, anachoreta, tremit (quae quamquam frigora portet, conceptum Christi numquam domat illa calorem), qua nunc Helias, nunc te iubet ire Iohannes, nunc duo Macarii, nunc et Paphnutius heros, nunc Or, nunc Ammon, nunc Sarmata, nunc Hilarion, nunc vocat in tunica nudus te Antonius illa quam fecit palmae foliis manus alma magistri;
(시도니우스 아폴리나리스, Carmina, Euchariston ad Faustum Episcopum30)
de cetero, quamquam et 1 extremus autumnus iam diem breviat et viatorum sollicitas aures foliis toto nemore labentibus crepulo fragore circumstrepit inque castellum, ad quod invitas, utpote Alpinis rupibus cinctum, sub vicinitate brumali difficilius escenditur,2 nos tamen deo praevio per tuorum montium latera confragosa venientes nec subiectas cautes nec superiectas nives expavescemus, quamvis iugorum profunda declivitas aggere cocleatim fracto saepe redeunda sit, quia, et si nulla sollemnitas, tu satis dignus es, ut est Tullianum illud, propter quem Thespiae visantur, vale.
(시도니우스 아폴리나리스, 편지들, 4권, Sidonius Elaphio suo salutem 3:1)
ego autem, infelicis conscientiae mole depressus, vi febrium nuper extremum salutis accessi, utpote cui indignissimo tantae professionis pondus impactum est, qui miser, ante compulsus docere quam discere et ante praesumens bonum praedicare quam facere, tamquam sterilis arbor, cum non habeam opera pro pomis, spargo verba pro foliis.
(시도니우스 아폴리나리스, 편지들, 5권, Sidonius Apollinari suo salutem 3:2)
propter huius tam 1 inclitae pacis expectationem avulsas muralibus rimis herbas in cibum traximus, crebro per ignorantiam venenatis graminibus infecti, quae indiscretis foliis sucisque viridantia saepe manus fame concolor legit?
(시도니우스 아폴리나리스, 편지들, 7권, Sidonius Domino Papae Graeco salutem 3:2)
Dixerat, atque ipso portarum in limine regem cernit et ostensa pacem praefatus oliva:
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Achilleis, 1권 1:25)
"tantum spargere tu laticem et foliis turbare memento."
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Silvae, 2권, arbor Atedii Melioris21)
tu rosum tineis situque putrem, quales aut Libycis madent olivis aut tus Niliacum piperve servant aut Byzantiacos colunt lacertos, nee saltem tua dicta continentem, quae trino iuvenis foro tonabas, aut centum prope iudices, priusquam te Germanicus arbitrum sequenti annonae dedit omniumque late praefecit stationibus viarum, sed Bruti senis oscitationes de capsa miseri libellionis emptum plus minus asse Gaiano, donas.
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Silvae, 4권, hendecasyllabi iocosi ad Plotium Grypum4)
nam quod me mixta quercus non pressit oliva, et fugit speratus honos:
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Silvae, 5권, epicedion in patrem Suum79)
capit ille dapes, habet ille soporem, tunc senior quae iussus agit, neu falsa videri noctis imago queat, longaevi vatis opacos Tiresiae vultus vocemque et vellera nota induitur, mansere comae propexaque mento canities pallorque suus, sed falsa cucurrit infula per crines, glaucaeque innexus olivae vittarum provenit honos:
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 2권34)
Constitit in mediis - ramus manifestat olivae legatum - causasque viae nomenque rogatus edidit:
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 2권147)

SEARCH

MENU NAVIGATION