라틴어 문장 검색

pudet exacti iam temporis, odit praeteritos foedis cum religionibus annos, mox ubi, contiguos fossis muralibus agros sanguine iustorum innocuo maduisse recordans, invidiosa videt tumulorum millia circum, tristis iudicii mage paenitet ac dicionis effrenis nimiaeque sacris pro turpibus irae.
(프루덴티우스, Contra Symmachum, 1권159)
instituit mores et iura forensia condit, an castrorum etiam fossis intervenit, acres cogit ad arma viros, lituis ciet, urget in hostem?
(프루덴티우스, Contra Symmachum, 2권, section 2138)
hanc frenaturus rabiem Deus undique gentes inclinare caput docuit sub legibus isdem Romanosque omnes fieri, quos Rhenus et Hister, quos Tagus aurifluus, quos magnus inundat Hiberus, corniger Hesperidum quos interlabitur et quos Ganges alit tepidique lavant septem ostia Nili.
(프루덴티우스, Contra Symmachum, 2권, section 2210)
respice, num Libyci desistat ruris arator frumentis onerare rates et ad ostia Thybris mittere triticeos in pastum plebis acervos, numne Leontini sulcator solvere campi cesset frugiferas Lilybeo ex litore cumbas, nec det vela fretis Romana nec horrea rumpat Sardorum congesta vehens granaria classis.
(프루덴티우스, Contra Symmachum, 2권, section 2327)
sic animas caeli de fontibus unicoloras infundit natura solo, sed suavibus istic devinctae inlecebris retinentur, et aethera paucae conscendunt reduces, multas viscosus inescat pastus et ad superas percurrere non sinit auras, praescius inde Pater liventia Tartara plumbo incendit liquido piceasque bitumine fossas infernalis aquae furvo subfodit Averno, et Phlegethonteo sub gurgite sanxit edaces perpetuis scelerum poenis inolescere vermes, norat enim flatu ex proprio vegetamen inesse corporibus nostris animamque ex ore perenni formatam non posse mori, non posse vicissim pollutam vitiis rursum ad convexa reverti mersandam penitus puteo ferventis abyssi, vermibus et flammis et discruciatibus aevum inmortale dedit, senio ne poena periret non pereunte anima, carpunt tormenta foventque materiam sine fine datam, mors deserit ipsa aeternos gemitus et flentes vivere cogit.
(프루덴티우스, Hamartigenia, section 1218)
vile censent expeditis ferre dextris spicula, machinis murum ferire, castra fossis cingere, inpias manus cruentis inquinare stragibus.
(프루덴티우스, Peristephanon Liber, Hymnus in honorem Sanctorum Martyrum Emeterii et Chelidonii Calagurritanorum.16)
his ubi detorsit laevo de tramite plebem monstravitque sequi qua via dextra vocat, seque ducem recti spretis anfractibus idem praebuit, erroris qui prius auctor erat, sistitur insano rectori Christicolas tunc ostia vexanti per Tiberina viros.
(프루덴티우스, Peristephanon Liber, Ad Valerianum Episcopum de passione Hippolyti Beatissimi Martyris.9)
ostia linquunt, Roma placet, sanctos quae teneat cineres, haud procul extremo culta ad pomeria vallo mersa latebrosis crypta patet foveis:
(프루덴티우스, Peristephanon Liber, Ad Valerianum Episcopum de passione Hippolyti Beatissimi Martyris.43)
saxa recocta vomunt ignem niveusque pulvis ardet, urere tacta potens et mortifer ex odore flatus, adpositam memorant aram fovea stetisse summa lege sub hac, salis aut micam, iecur aut suis litarent Christicolae, aut mediae sponte inruerent in ima fossae.
(프루덴티우스, Peristephanon Liber, Passio Cypriani.27)
talia vociferans rapidum calcaribus urget cornipedem laxisque volat temeraria frenis, hostem humilem cupiens inpulsu umbonis equini sternere deiectamque supercalcare ruinam, sed cadit in foveam praeceps, quam callida forte Fraus interciso subfoderat aequore furtim, Fraus detestandis vitiorum e pestibus una, fallendi versuta opifex, quae praescia belli planitiem scrobibus vitiaverat insidiosis hostili de parte latens, ut fossa ruentes exciperet cuneos atque agmina mersa voraret;
(프루덴티우스, Psychomachia, section 166)
aperite aliquis actutum ostium.
(푸블리우스 테렌티우스 아페르, 아델포이, act 4, scene 445)
Sed quis ostium hoc pultavit?
(푸블리우스 테렌티우스 아페르, 아델포이, act 4, scene 56)
Cum illo advenio solitudo ante ostium:
(푸블리우스 테렌티우스 아페르, 안드리아, act 2, scene 291)
postquam ante ostium Me audivit stare approperat.
(푸블리우스 테렌티우스 아페르, 안드리아, act 3, scene 156)
Sed nihilo setius mox deferent puerum huc ante ostium.
(푸블리우스 테렌티우스 아페르, 안드리아, act 3, scene 263)

SEARCH

MENU NAVIGATION