라틴어 문장 검색

'Si placet lex, redde;
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Nonus, XVI 7:2)
si non placet, redde.'
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Nonus, XVI 7:3)
Si placet lex, non reddo;
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Nonus, XVI 8:4)
si non placet, non reddo.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Nonus, XVI 8:5)
Enimn cum partim copiis hominum adulescentium placentem sibi.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Decimus, XIII 5:2)
in qua eum magis quam in prosa placuisse Hyginus in Exemplis refert.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Decimus, XVIII 8:2)
Ea verba, quoniam nobis inpense placuerunt.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Undecimus, XVIII 19:2)
Quidam sunt, inquit, tam magni sensus Q. Ennii, ut, licet scripti sint inter hircosos, possint tamen inter unguentatos placere;
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Duodecimus, II 11:3)
Ea nos dissensio atque diversitas cum agitaret inclutissimi poetarum et historicorum nobilissimi, placuit libros Aristotelis philosophi inspici quos De Animalibus exquisitissime composuit.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Tertius Decimus, VII 7:1)
Verba quoque illa M. Ciceronis In L. Pisonen trigemina, etiamsi durae auris hominibus non placent, non venustatem modo numeris quaesiverunt, sed figuram simulationemque oris pluribus simul vocibus everberaverunt:
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Tertius Decimus, XXV 23:1)
Haec nova, quae praeter consuetudinem ac morem maiorum fiunt, neque placent neque recta videntur.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Quintus Decimus, XI 3:7)
Quapropter et his qui eos ludos habent, et his qui eo venire consuerunt, visum est faciundum, ut ostenderemus nostram sententiam, nobis non placere.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Quintus Decimus, XI 3:8)
̓Αξίωμα igitur, sive id proloquium dicere placet, est:
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Sextus Decimus, VIII 7:2)
Hoc ubi legimus, placuit honorem doctissimo viro haberi Aristoteli.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Nonus Decimus, V 11:1)
Sed spes has fovebat rex, quod partim negligentia (quae Gallis vulgo imputari solet), partim viribus ducatus Britanniae propriis, quae parvae non erant, praecipue autem ob potentem factionem ducis Aurelianensis in regno Galliae (qui plurimis modis motus in Gallia intestinos suscitare possit ad regis Galliae consilia circa Britanniam discutienda), postremo autem ob potentiam Maximiliani, qui ei erat rivalis, res aut ex sese solvi aut ad pacem flecti posset.
(FRANCIS BACON, HISTORIA REGNI HENRICI SEPTIMI REGIS ANGLIAE, CAPITULUM TERTIUM 3:21)

SEARCH

MENU NAVIGATION