라틴어 문장 검색

Quicquid in altum Fortuna tulit, ruitura levat, modicis rebus longius aevum est:
(세네카, 아가멤논 2:13)
Abstrusa caeco carcere et saxo exigat aevum, et per omnes torta poenarum modos referre quem nunc occulit forsan volet inops egens inclusa, paedore obruta, vidua ante thalamos, exul, invisa omnibus aethere negate sero subcumbet malis.
(세네카, 아가멤논 18:6)
Maior pars mortalium, Pauline, de naturae malignitate conqueritur, quod in exiguum aevi gignamur, quod haec tam velociter, tam rapide dati nobis temporis spatia decurrant, adeo ut exceptis admodum paucis ceteros in ipso vitae apparatu vita destituat.
(세네카, De Brevitate Vitae, Liber X, ad Pavlinvm: de brevitate vitae 2:1)
Repete memoria tecum, quando certus consilii fueris, quotus quisque dies ut destinaveras processerit, quando tibi usus tui fuerit, quando in statu suo vultus, quando animus intrepidus, quid tibi in tam longo aevo facti operis sit, quam multi vitam tuam diripuerint te non sentiente quid perderes, quantum vanus dolor, stulta laetitia, avida cupiditas, blanda conversatio abstulerit, quam exiguum tibi de tuo relictum sit ;
(세네카, De Brevitate Vitae, Liber X, ad Pavlinvm: de brevitate vitae 15:1)
Optima quaeque dies miseris mortalibus aevi prima fugit.
(세네카, De Brevitate Vitae, Liber X, ad Pavlinvm: de brevitate vitae 50:2)
Omne aevum suo adiciunt;
(세네카, De Brevitate Vitae, Liber X, ad Pavlinvm: de brevitate vitae 84:3)
Cum rerum natura in consortium omnis aevi patiatur incedere, quidni ab hoc exiguo et caduco temporis transitu in illa toto nos demus animo, quae immensa, quae aeterna sunt, quae cum melioribus communia ?
(세네카, De Brevitate Vitae, Liber X, ad Pavlinvm: de brevitate vitae 85:2)
nec deliquimus tantum, sed usque ad extremum aevi delinquemus.
(세네카, ad Neronem Caesarem: de clementia, Liber I 35:3)
Ideoque nec exulare umquam potest, liber et deis cognatus et omni mundo omnique aevo par ;
(세네카, De Consolatione ad Helvium, Liber XII, ad Helviam matrem: de consolatione 81:1)
Longissimum illi ingeni aevum fama promisit ;
(세네카, De Consolatione ad Polybium, Liber XI, ad Polybium: de consolatione 12:2)
Cares itaque maxima voluptate, filii tui laudibus, quas non dubito quin vel impendio vitae, si potestas detur, in aevum omne sis prorogatura.
(세네카, De Consolatione ad Marciam, L. Annaei Senecae dialogorum Liber VI: ad Marciam, De Consolatione 27:3)
De nostris aetatibus loquor, quas incredibili celeritate aevum volvit ?
(세네카, De Consolatione ad Marciam, L. Annaei Senecae dialogorum Liber VI: ad Marciam, De Consolatione 123:5)
cum ad omne tempus dimiseris animum, nulla erit illa brevissimi longissimique aevi differentia, si inspecto quanto quis vixerit spatio comparaveris quanto non vixerit.
(세네카, De Consolatione ad Marciam, L. Annaei Senecae dialogorum Liber VI: ad Marciam, De Consolatione 125:2)
Tulit suum Metasque dati pervenit ad aevi.
(세네카, De Consolatione ad Marciam, L. Annaei Senecae dialogorum Liber VI: ad Marciam, De Consolatione 127:4)
paulumque supra nos commoratus, dum expurgatur et inhaerentia vitia situmque omnem mortalis aevi excutit, deinde ad excelsa sublatus inter felices currit animas.
(세네카, De Consolatione ad Marciam, L. Annaei Senecae dialogorum Liber VI: ad Marciam, De Consolatione 150:4)

SEARCH

MENU NAVIGATION